zondag 2 mei 2010
Sinds vandaag een velomobiel
Ik fiets met veel plezier dagelijks op mijn buk-ATB van thuis naar mijn werk en terug. De afgelopen tijd heb ik me steeds afgevraagd hoe ik dat ook voor elkaar kon krijgen zonder nat te regenen. Dan kom je op een belachelijke constructie of op een velomobiel uit. De eerste optie laat ik graag aan anderen over maar de tweede optie sprak me wel aan. Maar die vervoermiddelen blijken flink aan de prijs. Dan maar een alternatief bedenken. Flink spitten op 't web leverde een gigantische berg informatie op, ook al is het voor mij een uitzondering als ik een velomobiel tegenkom. Het lijkt wel of er in verhouding veel meer webpagina's en fotomateriaal op het web bestaat dan dat er aan velomobielen rondrijdt. Sterker nog, ze zijn me nooit opgevallen en in de tijd sinds het verschijnsel mijn aandacht heeft, heb ik alleen een Quest en een Mango in het 'wild' mogen aanschouwen, en dan nog wel vanuit het raam van het kantoor waar ik werk, vijf hoog.(Ik heb een leuke baan en kijk niet de hele dag uit het raam). En ik heb in heel mijn leven (51 jaar slechts) nog maar 1 keer een Quest gezien op het fietspad waar ik ook op reed, dus van heel dichtbij (en heel kort want deze ging als een kogel!)
Mijn eerste confrontatie met laaggebouwde fietsen was een tadpole trike waar ik tegenaan liep bij een lokale ligfietsenwinkel. Rijden op die constructie beviel me goed, maar de prijs lag wat hoog voor alleen een andere vorm van fietsten waarbij ik zo mogelijk nog meer regen op ging vangen. Vervolgens had ik m'n zinnen gezet op een zelfbouw alumobiel van Alligt maar dat is het uiteindelijk niet geworden, ook al jeukten mijn vingers bij het zien van de fotoreportages van andere enthousiasten die met verve hun mobiel zelf tot 'leven' weten te wekken. Maar ik kon me bedwingen, het zelf bouwen trok me sterker dan de Alleweder als velomobiel. Ik heb er een proefrit mee gemaakt en dat was niet het succes dat ik ervan verwacht had: de snelheid die ik (als ongetrainde velomobieler) wist te bereiken viel me tegen. Verdere zoekend kwam ik overzichtjes tegen met de luchtweerstanden en maximale snelheden van de verschillende velomobielen en steeds bleek de Quest daar een topper. Maar een Quest kopen bleek een aanslag op de financiele situatie en dus heb ik best lang de kat uit de boom gekeken en uiteindelijk dus vandaag toegehapt: een Quest 3 x 20" van 2003 is nu dan mijn eigendom. Nog niet helemaal, a.s. dinsdagavond zal ik met behulp van een aanhangwagen de gele banaan, sigaar, onderzeeër, en wat al niet meer, gaan ophalen en zal ik hem hier thuis liefdevol in de garage stallen. Ik hoop dat ik er nog heel veel plezier aan zal beleven, want ik heb al over Quests gelezen waarvan aangegeven wordt dat ze 3 1/2 keer de wereld rond geweest zijn (140000 km) en zover is deze nog niet. Wel is er wat werk aan, waaronder wat barstjes (en zelfs een gat bovenop de bult) in de gelcoat en in ieder geval grondige schoonmaak en onderhoud aan alles wat er te onderhouden valt. En in eerste instantie afstellen op mijn lengte en mijn voorkeuren uiteraard, maar ik heb al heel veel nuttige upgrades op het web gezien die mij ook wel wat lijken dus voorlopig kan ik aan de gang.
Enthousiast geworden door de blogs van o.a heren Botter en Schermer heb ik bedacht dat ik via dat medium ook mijn wederwaardigheden met de QUEST zou kunnen vastleggen.. Daar ben ik nu dus mee begonnen, ook nieuw voor me en dat kun je ongetijfeld nog goed afzien aan mijn blog, maar daar ga ik me ook nog even in verdiepen.
Details: QUEST 78 3 x 20", hoofdkleur geel, 6volts installatie met claxon en richtingaanwijzers. Dit is eigenlijk alles wat ik ervan weet, en ja, dat ik er heel veel zin in heb om ermee aan de slag en op pad te gaan ook om andere enthousiasten te ontmoeten..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten