Yep, vandaag ben ik op pad geweest met de Quest. Ik had me voorgenomen eerst de garage op te ruimen maar ik kon de verleiding niet weerstaan. Ondanks de donkere luchten en de kou. Ik heb eerst een voorzichtig proefrondje van een kilometer of wat gereden om wat te wennen en toen besloten de trapas wat verder weg te zetten, ik kwam met m'n knieën steeds tegen de bovenkant aan. Die is daar wel zacht maar knapt daar denk ik op den duur niet van op. De trapas verschuiven is een fluitje van een cent. Even op z'n kant, door de trapgaten 4 imbusjes lossen, verschuiven en weer vastzetten. Zet een streepje, dan weet je waar je begon met schuiven. Op die centrale schuifas stonden al 2 streepjes, van vorige eigenaren, neem ik aan. Deze ingreep hielp, maar ik denk dat ik binnenkort nog een stukje verschuif want incidenteel raken mijn knieen de bovenkant nog. Misschien dat de laatste alinea een goeie oplossing is...
Daarna weer even een proefritje, wat eigenlijk uitgegroeid is tot een aardige rit, over een afstand waar ik met mijn buk-ATB trots op zou zijn. 42 km in Barendrecht en omstreken. Maar met een Quest valt het reuze mee want ik vond het behoorlijk rap gaan, gemiddeld 28.8 KM/U, tenzij de snelheidsmeter niet eerlijk is, wat ik eigenlijk nog niet gecontroleerd heb. Ik heb wel alvast de handleiding van het computertje gedownload (even op nul zetten) want ze lijken veel op elkaar maar de bediening is bij allemaal net even anders.
Gelijk gemerkt dat het, ondanks de vering rondom, enorm veel uitmaakt op wat voor ondergrond je fietst. En dat er in Nederland toch behoorlijk wat hobbels en kuilen en klinkerstraatjes zijn waar je met je VM beter niet kan komen. Ik moet er nog even aan wennen dat ik in de bebouwde kom best voor de gewone rijbaan kan kiezen als het fietspad smal is of slecht begaanbaar. Maar okee, het overgrote deel van mijn ritje vandaag ging over redelijk tot goed asfalt. En het fietsen zelf was een feest om te doen. Al die aandacht van mensen en dieren, honden die verschrikt blaffen en wegrennende paarden. Ook kinderen die zich hardop afvragen wat dat gele gevaar nu eigenlijk voorstelt en waar de motor zit, kostelijk.
Bij het terugzetten in de garage bedacht ik me dat de constructie zoals Wim Schermer die in z'n schuur heeft gemaakt, een werkbank waaronder de VM veilig en schadevrij gestald wordt, eigenlijk voor mij ook ideaal zou zijn. Dan heb ik niet alleen eindelijk een werkbank, altijd makkelijk, maar de kans dat de Quest beschadigt bij het stallen is dan ook minimaal. Die 3 gootjes waarin de wielen rijden, geniaal. Als je dit ooit leest: Bedankt Wim! Ik heb getracht de pagina op de weblog terug te vinden maar dat lukt me niet zo snel.
Nou, volgens mij is de techniek wel in orde, maar er zijn sowieso wat aandachtspunten die ik de komende dagen ga aanpakken: een licht slingerende Quest en wat stuurspeling, bij iets steviger remmen gaat 'ie linksaf en er rammelt en knerpt van alles. Dus ik ben daar nog niet klaar mee. In mijn jeugd, lang geleden, heb ik een tijdje bij de plaatselijke rijwielhersteller gewerkt dus sleutelen aan fietsen is geen nieuw vakterrein, alhoewel ik moet zeggen dat in de afgelopen jaren de ontwikkeling zeker niet stil heeft gestaan. En de Quest zelf is ook nieuw voor me dus herbergt 'ie ook nog wel wat geheimpjes, zoals: zit de bovenkant alleen geschroefd op de onderkant of zit er ook kit of lijm of epoxy tussen? Ik denk kit, om de zaak waterdicht te krijgen maar ik ben daar niet zeker van. Zonder de bovenkant kun je de techniek wat gemakkelijker benaderen en waar nodig onder handen nemen. Ook een voordeel: dan kun je 'm ondersteboven leggen zonder de gelcoat van de bovenkant te beschadigen, en nog handiger : de bovenkant is door weer en wind flink verschoten. Als ik daar wat aan wil doen zou ik misschien wel kunnen volstaan met alleen de bovenkant spuiten.
In diverse Questlogs las ik ook over kortere cranks. Toen ik ooit in de fietsenbizz werkte waren er zogenaamde crankverkorters te koop. Die waren net als 'blokken op de pedalen', bedoeld voor ouders die voor de kinderen op de groei een te grote fiets kochten en dan zo regelden dat de kinders alsnog bij de pedalen konden. Dat worden dan low budget korte cranks, maar ach, wie ziet dat nou . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten