Daar staat 'ie dan. Zondag een Quest gekocht, zoals je kunt lezen in mijn vorige bericht. Vandaag zou ik 'm ophalen dus met een geleend aanhangertje achter de bus van een kennis via de standaard files die het leven in de Randstad al zo lang vergallen, in alle opzichten, richting de verkoper. Aanhanger bleek een flinke kar te zijn want de Quest paste er ruim op en met 1 sjorbandje dwars over het instapgat en op de parkeerrem zijn we weer naar huis gereden. De vorige bezitter nam met weemoed afscheid. Was gedwongen door priveomstandigheden (ruimtegebrek) zijn Quest vaarwel te zeggen. Met enige angst zag ik dat mijn kennis gewoon met 120 over de snelweg raasde. (Spits was helaas over). Ze zijn bedoeld om snel te gaan maar dit is wel heel snel, toch maar wat rustiger aan gedaan. Ondanks de fantastische stroomlijn zullen ze zo direct achter een bestelbus best wat klappen van de wind op moeten vangen en ik zat me al te bedenken hoe de Quest eruit zou zien als ik 'm straks thuis ging afladen?
Nou, net zoals 'ie erop ging: prima doorstaan, deze eerste tocht. Ik heb gelijk maar een serie fotootjes gemaakt, van dit heugelijke moment. Ik zag al wat buren nieuwsgierig toekijken wat er nu voor een geel gevaar in de straat was gearriveerd. Nou, als het aan mij ligt gaan ze 'm nog heel vaak voorbij zien komen.
Omdat ik al de hele dag in touw ben en vanavond om eerder de Quest te halen direct na thuiskomst van mijn werk ben vertrokken viel ik om van de honger en heb dus de nieuwe aanwinst voorzichtig in de garage neergezet. Hij is langer dan ik dacht en het kostte nogal wat moeite om genoeg ruimte te creeeren om de mobiel er helemaal in te krijgen. Dat moet anders dus zal ik daar de komende dagen eens flink aan de slag gaan. De garage staat driekwart vol met resten van bouwmaterialen van klussen van de afgelopen 15 jaar en het wordt tijd dat ik daar eens afscheid van ga nemen. Dan kan ik gelijk het openhaardhout dat ik zolang daar gestald had achterom onder de overkapping bergen. Als ik dan ook nog mijn gereedschap, dat ik overal en nergens heb liggen, verzamel en op een plank aan de muur hang dan kan ik eidelijk aan de slag met het op maat zetten van de trapas en de ketting eventueel aanpassen. De vorige eigenaar is even lang als ik maar ongetwijfeld zal ik wat moeten afstellen. Maar eerst een ruimte maken waar ik met plezier aan de Quest kan sleutelen. Tijdens mijn eerste bezoek aan de verkoper werd duidelijk dat de voorderailleur niet meer deed wat 'ie geacht wordt te doen. Dat was al een tijdje zo maar voor werd toch maar 1 blad gebruikt dus was er geen toen reden om tot reparatie over te gaan. Nou ik heb een andere mening: alles moet spic en span zijn en daar gaan we aan werken. Te beginnen met de afstelling, dan onderhoud aan alles, en dan maar es over de buitenkant en de kleurstelling nadenken want een ambulance noch een ANWB wagen waren mijn droom....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten