donderdag 25 april 2013

Strava Club voor Velomobilisten

Een paar dagen geleden heb ik voor het eerst van Strava gehoord, en ik heb het gelijk maar gedownload op m'n Smartphone want ik probeer dat soort dingen graag uit. En ik blijk direct met het Strava virus te zijn besmet. Het daagt me uit, hier in de buurt zijn allerlei records die erom vragen te worden gebroken, in mijn geval door een VM-er. Je blijkt ook een club (of meer) op te kunnen richten, en dat heb ik dan ook gedaan: Velomobielclub Nederland, gelijk maar een landelijk geheel van gemaakt. En zonder ruchtbaarheid hebben we opeens 11 leden. Daarom heb ik besloten er maar een post aan te wijden, wie weet hoeveel velorijders er lol aan kunnen/willen beleven. Het leuke is dat je elkaar actief kunt volgen maar je kunt ook gewoon de club aanklikken en dan zie je de prestaties van de clubleden. Het voordeel hiervan is ook dat je steeds meer goed begaanbare routes krijgt en van de mede VM-ers niet alleen blogs kun lezen maar ook precies welke routes ze fietsen. Ik vind dat een toevoeging aan alle functionaliteit die we al hadden. Voordat Strava er was gebruikte ik Micoach, wat ook wel wat leuke voordeeltjes heeft, zoals een playlist, gesproken instructies en een pauze button, maar dat heeft helaas geen King cq Queen of the Mountain ranglijsten. Je kunt met Strava ook Rissen zonder dat er een tegenstander in de buurt is. Het kost allemaal niks, het schept geen verplichtingen en je bent vrij om lid te worden of dat weer in te trekken. Maar gezellig als je meedoet.

maandag 22 april 2013

Charmante amazone

Quest 78 in het voorjaarszonnetje onder de palmen
Dit weekend best wel veel gefietst met de VM want het was behoorlijk lekker weer. En ik heb er een extra uitdaging bij, Strava. Dit is een app voor je smartphone waarmee je alerlei gegevens over je fietsprestaties vastlegt.  Hier in de buurt zijn best wel veel gebruikers want overal zijn er 'segments' met een top zoveel van de snelste fietsers op dat stuk, dus dat is volop uitdaging voor een Quest. Misschien niet helemaal eerlijk, met zo'n fantastische stroomlijn, maar ik doe het voor mezelf, niet voor de rest van de wereld. Op sommige segments staan topsnelheden tot over de 50 per uur, soms lijken de toptijden gescoord door het gebruik van een brommer of scooter, maar dat moet iedereen maar voor zichzelf weten. Uiteindelijk vormen die records wel de ultieme uitdaging want ik blijf het fietsend doen.

Die charmante amazone uit het kopje kwam ik tegen op een fietspad, het woord zegt het al, en ze was daar net even gestopt op een dammetje, toen haar paard mijn Quest in de smiezen kreeg. Helaas had de 800 kg van het paard geen boodschap aan de 40 kg (?) van de dame en trok een eigen plan, kataklop de verte in. Wel op dit fietspad en verderop in de berm ernaast. Ik kon mezelf niet wegtoveren dus ik reed er op gepaste afstand, langzaam achteraan, ik moest die kant op, afslaan kon daar niet en in omkeren had ik geen zin. Het paard keek regelmatig achterom en kwam enkele kilometers verder wat tot rust, de ontredderde berijdster juist niet. De berm was hier een 50 meter breed dus daar had het paard een goed heenkomen gezocht. Wat mij betreft was het gevaar geweken en ik vervolgde mijn weg. De charmante amazone viel uit haar rol, en gaf op niet mis te verstane manier en een volume dat op de vismarkt niet misstaat, aan mij een klootzak te vinden 'want haar paard sloeg op hol'. Ik heb alleen teruggeroepen 'wat doe je met zo'n paard dan op de openbare weg' maar dat was tegen het zere been want de verwensingen namen op een betreurenswaardige manier toe. Zowel in volume als in mate van belediging, en omdat ik geen zin had om op deze manier de discussie aan te gaan reed ik door en verdween ik gelukkig al snel uit het bereik van de uiterst krachtige stembanden. Helaas was haar besef van oorzaak en gevolg niet zover ontwikkeld als haar stembanden en haar scheldwoordenschat, anders had ze begrepen dat je, als je aan het verkeer deel wilt nemen toch minstens je 'voertuig' onder controle dient te hebben. Gaat het dan toch mis leg dan niet de schuld bij een ander die volkomen legitiem gebruik maakt van 's heeren wegen.

Ik zie dat Wim Schermer ook het vacuformen voor een VM kap heeft ontdekt, misschien wel geïnspireerd door mijn post daarover. Ik hoop dat hiermee ook de prijzen in een wat goedkoper segment zullen gaan vallen, want niet iedereen heeft het maximum over voor wat comfort. Een simpele vacukap met een vizier zou wat mij betreft iets van 175 euro ofzo moeten kosten, de grondstoffen zijn goedkoop en de productie vraagt minder handwerk. Helaas heeft de kap in deze vorm nog wel veel dezelfde nadelen als de carbon kap, o.a. dat 'ie beslaat, niet openscharniert en ook niet als veilige afsluiting te gebruiken is bij het parkeren op openbare gelegenheden. En als het regent wordt je uitzicht beperkt. Maar als 'ie stukken goedkoper is dan de huidige kappen stap je daar gemakkelijker overheen. Ondertussen ga ik gewoon door met het ontwikkelen van mijn vacuform project met als beoogd resultaat een betaalbare kap zonder veel nadelen.

donderdag 18 april 2013

Arts en Auto

Een goeie kennis maakte me opmerkzaam op de laatste uitgave van Arts en Auto, het magazine van 'n verzekeraar. Normaal gesproken een blaadje vol protserige, lompe en te grote leasebakken voor de medische wereld, die daar blijkbaar nog geld voor beschikbaar heeft. Maar hulde, de laatste uitgave ervan heet zowaar Arts en Fiets en staat vol met verhalen over fietsen in vele gedaanten. Reizen voor fietsers. BN-ers die fietsen, streken waar je met vakantie zou kunnen gaan fietsten en ook twee interviews met liggers, waaronder zelfs een Quest. Positieve berichten waarmee onze favoriete vervoermiddelen weer eens gunstig onder de aandacht worden gebracht.







De werkzaamheden voor de vacuum-vm-kap vorderen maar langzaam, het hoofdbestanddeel van de plug wordt gevormd door PUR schuim en dat was recentelijk weer negatief in het nieuws. Vandaar dat ik PUR alleen in de buitenlucht wens te gebruiken en daar heb ik graag niet te koud en droog weer bij. En daar hebben we de laatste maanden te weinig van gehad. Gelukkig is de lente nu echt doorgebroken, nog een nachtvorstje dit weekend en dan kunnen alle overwinterende potplanten weer naar buiten. Ik heb de Kojakjes al weer omgelegd en vol met wind kunnen we er weer volop opuit. Maar ja, dan schiet die kap ook weer niet op.