dinsdag 27 november 2012

Koud op je dak

Het weer in Nederland. Je bent er aan gewend maar blij wordt je er niet altijd van. Ik ben net terug van een heerlijk weekje zonvakantie. Cyprus Noord, een onontdekte parel, zo roepen reisburo's en touroperators. Nou, dan heb je het niet over het hele plaatje. Okee, het klimaat is om jaloers op te worden. Ik heb er van de 7 dagen 5 heerlijk bij het zwembad in de zon kunnen zitten, omdat het daar nu lekkerder is dan hier in Nederland in een gemiddelde zomer. 23 officiele graden, wat lokaal nog warmer aanvoelt, je zoekt soms de koelte van het water op om niet oververhit te raken. 2 dagen noodweer, 100 mm regen in anderhalve dag en een flinke storm, maar koud werd het nooit. Tot zover het klimaat. Maar deze week hadden we een ATB-tje willen huren en een beetje de omgeving ontdekken. Helaas, het fietsen zelf is op Cyprus Noord, ook bekend als Turks Cyprus, onontdekt, dus iets onontdekts hebben we toch kunnen ontdekken. In de hele week hebben we maximaal 3 fietsers gezien. De eerste dag hebben we een km of 10 gelopen om te proberen een fiets te huren maar nergens is het echt gelukt. Alles is aangepast aan de locale wens om werkelijk alles met de auto te kunnen doen. Nauwelijks voetgangerszones in de stadjes, niks geregeld voor fietsers, we hebben 1 slappe poging gezien wat een fietspad moest voorstellen. Het begon ergens willekeurig langs een drukke weg en hield ook weer willekeurig op, was max 70 cm breed en werd her en der geblokkeerd door reklameborden, andere permanente bouwwerken en stroomkabels. Komt nog bij dat ze er links rijden, als gevolg van het feit dat Cyprus vroeger een sterke Britse invloed kende. En omdat er geen fietsers zijn houdt ook niemand er rekening mee en worden bij de overmoedige waaghals die toch wil fietsen de vouwen uit de broek gereden. Dus naast dat we geen fiets konden vinden was het ons ook al afgeraden daar te gaan fietsen. Nou, dat is gelukt. Jammer voor de locale bevolking, hebben ze zulk mooi weer, daar regent het nog vaker bijna nooit, gaan ze allemaal ingeblikt van hot naar her. Maar dat past dan weer wel bij de volksaard, ze nemen graag hun gemak en leven in hun eigen tempo, bijna iedere inspanning is er 1 te veel. Afval en troep gooien ze lekker langs de weg. Of in de eigen achtertuin, om het even. Maar wij hebben wel een heerlijk weekje achter de rug, weliswaas nog luier dan we eigelijk wilden. Ik zag er nog wel wat aparts, niet helemaal off topic want een zeldzaam vervoermiddel:
Achterop staat Will V1. Blijkt een auto.

donderdag 8 november 2012

Dom

Afgelopen weken ben ik vaak op pad. Kilometers maken om straks zonder problemen naar de OBT te kunnen en daar toeren en dan ook weer heel terug, dat lukt niet ongetraind. Dus ik probeer langere tochten te maken. Dinsdag bijna 100, een rondje door de duinen, waar ik eigenlijk best ver vanaf woon, zo'n 40 KM. Andere dagen rij ik een willekeurig rondje, vandaag ben ik niet van m'n eiland af geweest, en toch 60 km gefietst, langs de rivieren die het eiland IJsselmonde begrenzen. Dat is nog lang niet alles, want als ik echt alle kades van de havens in Rotterdam ten zuiden van de Nieuwe Maas zou volgen ben ik dagen onderweg, dus tuurlijk, ik snij stukken af. Dan nog kan ik er een rit van 110 KM van maken, maar die hou ik nog effe tegoed. Vandaag vooral de oost- en zuidgrens opgezocht, te beginnen onder de van Brienenoordbrug, waar ik vanmorgen toevallig terecht kwam. Daar rechtsaf op de dijk, waar ik de Nieuwe Maas nog een klein stukje volg, daar waar de Hollandse IJssel de Nieuw Maas instroomt en waar IJsselmonde haar naam aan te danken heeft. Dan richting Ridderkerk, waar de Noord de rivier is die ik dan volg, tot Zwijdrecht waar de Noord samenkomt met de Oude Maas en de Merwede. Aan de overkant ligt Dordrecht met de karakteristieke, enigzins scheefstaande dom. 30 jaar geleden kreeg een neefje eindelijk de bril die hij al jaren nodig had maar lang niet kreeg, omdat niemand wist dat 'ie zo slecht zag. Een van zijn eerste ontdekkingen: "Hee kijk, er zit een klok op de Dordtse dom". En inderdaad, klopt. Nog steeds. Dan verder langs de Oude Maas richting Barendrecht, Rhoon, Poortugaal en dan Hoogvliet, aan de uiterste westpunt. Verder fietsend kom je dan in de Botlek, industriegebied bij Rotterdam, niet zo leuk fietsen, ondanks dat de fietspaden er heel okee zijn. Ik zie (en ruik) liever een bos. Zelfs al is er in gescheten. Of het Rhoonse golfterrein, waar de greenkeeper zo nu en dan ook andere kleuren toestaat.
Zover ben ik vandaag niet gegaan, ik voelde de duinrit van dinsdag nog in mijn benen, en morgen vertrek ik voor een weekendje Belgisch bier met wat vrienden dus dan wil ik ook niet helemaal afgebrand wezen. Wel mezelf nog op de foto gezet, in de voorover hangende pui van een bankfiliaal.