woensdag 26 november 2014

Groot Oliebollen onderhoud

klussen bij het houtvuur



In de aanloop naar de Nijmeegse Oliebollentocht 2014, ben ik lichtelijk in training gegaan en heb me daarnaast voorgenomen ruim tevoren de fiets helemaal in tip topconditie te brengen.. Deze week heb ik de bestelde bandjes ontvangen van onze vrienden in Dronten. En dezelfde avond heb ik mijn Quest de huiskamer ingehaald, zoals altijd als er buiten gesleuteld zou moeten worden onder al te frisse omstandigheden. En wat is er nou leuker dan bij de knisperende houtkachel aan de fiets te sleutelen? Uiteraard kan ik wel dingen zat opnoemen, maar ik heb hier toch ook wel heel veel plezier in.

De bandjes die ik vaarwel ga zeggen zijn een Big Apple van achter en twee kale Kojaks. Geen dag te vroeg, de BA heeft een aantal scheuren in het  vierkant geworden loopvlak waar doorheen ik het canvas zie liggen, echter deze band heeft me nooit problemen gegeven, nog niet eens 1 keer lek!. De Kojaks werden dun en ik had uit voorzorg al antiplatt aangebracht, maar de ene is echt stuk, bijna gebarsten aan de zijkant van de band, ongetwijfeld door het aanlopen in de Quest bij het ver doorsturen in bochten.

Ik had een wat bredere Marathon plus achter bedacht en twee Durano's plus voor. Dat pakte goed uit, er loopt achter niks aan en de kruissnelheid is al licht omhoog gegaan, te zien aan de pr's die ik de afgelopen dagen op Strava rijdt. Dus daar ben ik heel blij mee. De Marathon is een bekende band die wel wat taai is maar als je de hiel goed in de velg duwt is deze tamelijk gemakkelijk om te leggen en ik heb ook geen last van hoogteslag gehad. De Durano's gaven eerst wat hoofdbrekens. De vouwbandjes komen, zoals de naam al deed vermoeden, plat opgevouwen en dan opgerold en in een doosje verpakt binnen en dat betekent dat je de bandjes eerst zelf wat in model moet knijpen. Dat lukt maar ten dele, het blijven platte brede bandjes die ik met moeite om de wielen heen krijg. Dan doe ik de binnenband erin en daar hou ik een heel stuk van over!. Het lijkt of de binnenbandjes opeens 5 cm meer omtrek hebben gekregen. Eerst nog geprobeerd met wat minder lucht erin maar dat is niet de oplossing. Even met Dronten gebeld en die overtuigen me ervan dat het toch moet passen, gewoon de binnenband erin leggen en zo goed mogelijk in de buitenband verdelen. Dat lukt door de binnenband goed in de buitenband te duwen en dan met een vinger de binnenband heen en weer te blijven "wrijven" totdat alle rimpels eruit zijn en ik er 100% zeker van ben dat de binnenband nergens dubbel komt te zitten. Let daar goed op, een dubbel zittende binnenband geeft onherroepelijk een hoog risico op lekkage op die plek. Daarna de Marathon+ op 5 bar en de Durano's+ op 6 gebracht en dat bevalt uitstekend. De Marathon kan echter wel iets minder hard: het comfort is voor mij goed genoeg zo maar een enkele keer danst deze lichtelijk zij-uit, wat ik hopelijk met 4.5 bar weer kwijt ben. Misschien komt er ooit nog eens een Risse.

Eerder had ik al de (eerste montage) achterschokbreker open gehad omdat deze piepte. Een likje vet over de sponsjes loste dat direct op. Daarnaast heb ik nu nog een probleem met de ketting, die volgens mij inmiddels 50.000 km meegaat en de laatste tijd steeds meer knakkende geluiden ging produceren. Om te beginnen heb ik de cassette vervangen, met als gevolg dat de geluiden alleen maar toenamen, logisch, een oude ketting gaat niet direct samen met een nieuwer pignon. Dus ook een nieuwe ketting mee laten sturen en die ga ik binnenkort omleggen. Eerst nog even wat nieuwe voorbladen opsnorren, want ik weet haast zeker dat de ketting er daar vanaf zal huppelen als ik de oude laat zitten. Misschien een mooie gelegenheid om de overbrengingen wat meer in lijn met mijn eigen voorkeur te brengen of misschien om eens naar de Q-rings optie te kijken. Want alles wat er nu opzit qua voorbladen is nog zoals ik de fiets overnam van de vorige eigenaar.

Wat ik overigens ook zag op de blog van velomobiel.nl is dat Allert als geleidewiel (idler) voor de ketting heel slim een wieltje van een skate (of -board?) heeft genomen en dat heeft uitgedraaid. Stevig slijtvast rubber, goed gelagerd en zeer betaalbaar dus ik ga hem vragen voor mij ook zo'n wieltje te fabriceren ter vervanging van het keiharde witte plastic wieltje wat in mijn oude versie VM onder de  stoel zit, wat volgens mij de ketting geluiden 1 op 1 overbrengt op de hele fiets, waar  deze herrie dan doorheen galmt als een snaartrilling door een contrabas.

zondag 2 november 2014

Verkeersschool Cool belazert de boel

Dit verhaal heeft niets met fietsen te maken, maar kan wel voor toekomstige autorijders interessante info bieden. Het gaat over de rijschool waar mijn oudste zoon nu sinds begin dit jaar rijlessen volgt, en tot nu toe kregen we niet de indruk dat het niet goed ging. Totdat hij deze week belde met de mededeling dat hij ruzie had gehad met de instructeur/eigenaar van Verkeersschool Cool uit Barendrecht. Wat blijkt nu: hij heeft inmiddels meer dan 80 uur rijles gehad en de instructeur blijft maar steeds opnieuw allerlei situaties oefenen, is nog steeds niet tevreden en geeft aan het examen nog niet te zien zitten. Dus blijven ze maar lessen en er lijkt helemaal geen vooruitgang in te zitten. Mijn zoon heeft dat nu een aantal lessen met lede ogen aangezien en heeft dan deze week de discussie daarover aangezwengeld, met als gevolg dat de rijschoolhouder dusdanig in toorn ontstak dat mijn zoon is uitgestapt en naar huis is gaan lopen, gelukkig maar een paar kilometer. We hebben met de instructeur een gesprek gehad en gevraagd naar het waarom van deze onprofessionele aanpak maar de rijschoolhouder wil van geen kritiek weten en geeft aan het voor gezien te willen houden. Dus na al die lessen is dit heerschap er nog steeds niet van overtuigd dat m'n zoon voor het examen gaat slagen en zoekt dan op zodanige manier ruzie dat er van een voortzetting van de rijlessen  geen sprake meer kan zijn. Zo heeft hij een groot aantal lessen verkocht en zijn score voor het CBR voor wat betreft het percentage kandidaten dat slaagt voor het eerste examen blijft onaangetast.
Ik vraag me af hoe vaak dit soort praktijken tegenwoordig voorkomt, nu van iedere rijschool dat soort scores wordt bijgehouden. Staar je dus vooral niet blind op alleen de score van een rijschool op de CBR site maar ga vooral ook te rade bij leeftijdgenoten die ook lessen en vrienden en kennissen met goede ervaringen. Want een rijschool als "Cool", die weliswaar hoog scoort op percentage "geslaagden voor het eerste examen", maar die je veel te lang aan het lijntje lijkt te houden, je zakken zo mogelijk leegklopt en dan eenzijdig de overeenkomst beëindigt, daar zit je als arme scholier of student natuurlijk helemaal niet op te wachten. Niet geslaagd, geld (deels) weg. U is gewaarschuwd.
Uiteraard heb je deze problemen helemaal niet als je ervoor kiest te gaan fietsen....

Toch nog een vrolijke 'note': Zomertje, vastgelegd in ons NEDERLAND op 2 november 2014:



Aanvulling: een paar maanden geleden kwam de eigenaar van deze rijschool aan de deur om hier een praatje over te maken en hij gaf aan dat hij er toch wel veel last van had, dat deze blogpost op de eerste pagina met hits tevoorschijn komt als je googelt op rijschool Cool. Of ik het er niet af wilde halen? Ik heb aangegeven dat ik met 'm meevoelde maar dat ik hem destijds zelf de keuze heb gelaten: of je betaalt de laatste 5 lessen terug, omdat we ons aan het lijntje gehouden voelen, of ik zet mijn relaas op internet. Destijds was hij heel resoluut....
Een paar weken geleden begreep ik dat de rijschool nu niet meer Cool is maar verkeersschool Chill heet. Ik zie dit als een klein overwinninkje. 



zaterdag 25 oktober 2014

Voorpret Oliebollen 2014




Gelukkig is er toch weer een aantal fietsliefhebbers, deze keer in de omgeving van Nijmegen, dat de moeite heeft genomen een Oliebollentocht te organiseren. Deze wordt traditioneel tussen kerst en Oud&Nieuw verreden door ligfietsers, al dan niet in een velomobiel. Dit schijnt voortgekomen te zijn uit een aantal liefhebbers die het luiere, het overdadige eten en drinken met de Kerst zo zat was dat ze, ter compensatie, erna spontaan een flink eind gingen fietsen.  Het  doet me deugd dat er weer een OBT is, want ik heb er dat jaar lang niets van vernomen, was zelfs bang dat het dit jaar misschien onverhoopt niet zou doorgaan, en ik denk er altijd met plezier aan als de dagen weer beginnen te korten. Zo van 'het wordt wel donkerder en winter maar we hebben altijd nog een Oliebollentocht om naar uit te zien. En ons op te verheugen. Voorpret!!'. En omdat ik de laatste tijd vanwege veranderde werkkring helaas mijn VM niet kan gebruiken om woon-werk-verkeer mee te doen, is dit een welkome aanleiding de fiets weer es vaker (dan eens per week voor een tocht(je)) uit de stalling te halen en te gaan werken aan mijn conditie voor de OBT. De afstand is zo'n 110 KM enkele reis en dus wil ik en heen - en terugreis, als het enigszins kan, niet in 1 dag combineren met de tocht zelf, dat zou een dagtotaal van 280 km worden, en mijn alltime max op 1 dag is 170km. Wat ik me daar nog van herinner is dat dat ook meer dan genoeg was voor mijn toenmalige gesteldheid. 
Zodra de aankondiging op ligfiets.net heeft gestaan en je eenmaal kunt inschrijven, begint het rondmailen door de velomobiel-enthousiasten uit de omgeving hier, om af te spreken hoe we gaan, wanneer heen en wanneer terug, en wie waar aansluit bij de club. Inmiddels hebben we hier een groep van  6 tot 8 VM's die eenmaal per jaar in een groep naar de op dat moment geldende OBT-vertrekplaats rijden en die club is zich nu al weer aan het verzamelen. Voorstel is om zaterdag naar Nijmegen te karren, daar  gezellig de avond door te brengen onder het genot van noem-maar-op, deze afstandfietsers kijken niet op een calorietje meer of minder, en dan te overnachten. Zondag de tocht rijden, vaak een km of 60, door lokale liefhebbers uitgezet, allemaal vrijwilligers, en vaak onderbroken bij een gezellige uitspanning om even bij te tanken, Vervolgens deel II van de rit en dan zijn we waar we wezen willen, aan de oliebol, vaak ook gepaard gaande met erwtensoep, prima winterkost die goed bij het winterseizoen past.  Prachtig dat er nog steeds mensen zijn die dit organiseren en veel moeite te doen om het te laten slagen. Alvast dank daarvoor.
Om mezelf voor te bereiden op dit kilometerrijke weekend probeer ik wekelijks wat meer kilometers te maken zodat ik na de kerst gewoon mee kan met de groep. Wat in dat streven precies past is de maandelijkse toertocht van de HSL vanuit Pijnacker, die morgen om 10 uur vanaf het Raadhuisplein zal vertrekken voor een 50 a 60 km. samen met mijn heen- en terugrit dwars door Rotterdam goed voor 100 km, mooi meegepakt en ook nog een ritje met een doel in een andere omgeving dan waar ik meestal fiets. 


Tot ziens in Nijmegen.

donderdag 7 augustus 2014

Voor donkere dagen

Op dit moment lijkt dit verhaal nergens op te slaan, zo met zulke lange, zonnige dagen, maar daar komt op den duur altijd verandering in, en dan mogen velen weer bij nacht en ontij met de fiets naar het werk, of naar andere verplichte bezigheden. Want, laten we wel wezen, als het niet verplicht zou zijn, zou ikzelf bijvoorbeeld lekker wachten tot daglicht, maar dat is de meesten van ons niet gegeven. En op zo'n moment is je zichtbaarheid van levensbelang, dus naast dat je kunt zorgen voor goede en werkende verlichting, rood achter en wit voor (er zijn altijd weer idioten met een rood lampje voor) en niet slechts een gloeiende spijker maar een fatsoenlijke lichtbron natuurlijk. Maar dat is niet alles, je kunt ook veel doen met reflecterend materiaal, bijvoorbeeld zoals dat 'af fabriek' op een Quest is geplakt. Maar vind je dat onvoldoende of ontbreekt zo'n voorziening op jouw vervoermiddel, dan is er nu een oplossing, te koop bij iedere Bouwmaat bouwmarkt bij jou in de buurt:
Bijschrift toevoegen

De prijs is excl btw, dus het is niet goedkoop, maar wel van 3M dus goede, betrouwbare kwaliteit. iets kopen bij Bouwmaat, daar heb je wel een pasje voor nodig, maar iedereen met een inschrijving in de KvK kan dat, of via een handige klussende kennis, zo moet je er zeker aan kunnen komen.

donderdag 12 juni 2014

Breaking : wieldoekjes voor weinag

Op dit moment in de aanbieding bij Halfords: vier wieldop-covers met een afbeelding van het WK voetbal voor je auto-wieldoppen. slechts 5,95 Euro.  Geeft niks als je geen auto hebt of geen behoefte aan WK versieringen. Deze kans kun je niet laten liggen als je wieldoekjes op je fiets hebt of had of wilt. De doekjes gaan bij mij eerder stuk dan het hoepeltje wat de zaak strak houd en dus is dit voor mij een uitkomst: de wieldop-covers passen perfect om mijn 20" hoepeltje en dus heb ik een setje van 4 gehaald, precies genoeg voor een Quest 3 x 20. Ze zijn fleurig maar onder een Quest zie je daar weinig van. Ben je niet zo'n oranjeklant dan kun je het doek met een spuitbus van bijvoorbeeld Action een ander kleurtje geven en ben je nog steeds bijna voor nop bezig.

woensdag 7 mei 2014

in theorie

Mijn oudste zoon wil graag autorijden. Helaas voor hem mag dat alleen als je een rijbewijs hebt. Nu las ik dat het CBR soms na een mislukt examen toch het felbegeerde roze creditcardje weggeeft, maar veruit de meeste mensen zullen met succes een theorie- en een praktijk examen moeten afleggen, anders gaat het feest niet door. Alhoewel feest, ik denk daar het mijne van. Altijd maar files, agressie, seinen, toeteren en alle andere gezeik dat automobilisten andere weggebruikers aandoen, rekeningen, bekeuringen, vervuiling, herrie, stank, het heeft voor mij helemaal niks met feest te maken. In een heel enkel geval wint de auto het wat mij betreft van ander vervoer, bijvoorbeeld als je veel te vervoeren hebt van a naar b.
Wat ik dus mooi vind is dat iedereen die auto wil rijden eerst blijk moet geven van voldoende inzicht in ons hedendaags verkeer en dat op verschillende manieren. Wat je tegenwoordig ziet is dat je je theorie examen, waarin ook een onderdeel gevaarherkenning, heel handig via het web kan oefenen en daar kwam pasgeleden deze vraag voorbij:

`
Het doet me deugd dat toekomstige verkeersdeelnemers dan toch een kans hebben gehad kennis te nemen van het bestaan van dit soort weggebruikers. Ook al kom je ze in het wild niet of nauwelijks tegen.
Overigens lijkt het me verstandig in deze situatie te remmen, met 50 km/u in een mistige bocht inhalen lijkt me hoogst onverstandig, VM of niet. dus A+B...

zondag 9 maart 2014

Ruzie en nieuw fietspad

Deze week weer 'ns naar de molens in Kinderdijk gefietst, het is inmiddels aardig weer ;-) Vanaf de Alblasserdamse brug rij ik dan langs de rivier naar Kinderdijk en duik daar de dijk af, de polder in waar de molens staan en de toeristen foto's maken. Op de dijk is een tijdje geleden een poging gedaan een vrijliggend fietspad aan te leggen maar dat is helaas maar ten dele gelukt. Er zitten een paar akelige stukken in, omdat de gemeente blijkbaar niet alle grond bezat waarop het fietspad moest komen, en de onteigening langer duurt dan de gemeente voorzien had (of zelfs helemaal niet doorgaat), dus op deze stukken ontbreekt het bedoelde tracé en moet je via haakse bochten en levensgevaarlijke oversteekjes om de ontbrekende delen van de overigens goed bedoelde route heen. Jammer, een goed voorbeeld van waar eigenzinnige eenlingen de 'vooruitgang' (zeker qua veiligheid van de fietsers daar) in de weg kunnen staan. Ik weet eigenlijk helemaal niks van die procedures en standpunten, maar ik concludeer dat de huidige oplossing een matige is. En daarom kies ik ervoor op deze dijk gewoon de rijbaan te nemen, want alhoewel er daar vaak veel snelverkeer is, is het toch een stuk veiliger dan het beschreven nieuwe fietspad. Echter sommige automobilisten vinden het ongepast dat  je je daar nog op 'hun' deel van de verkeersvoorzieningen durft te vertonen en laten dat soms blijken door luid getoeter. Zo van : ik moet er met mijn 8 vierkante meter 15 jaar oude Volvo langs, en daarbij heb ik die 2 vierkante meter van jou ook nodig dus opzouten. Nou ben ik niet zo schrikkerig dus ga ik dan niet direct als een angsthaas aan de kant maar hou er rekening mee dat er automobilisten zijn die, als je niet snel genoeg aan de kant gaat, gekke capriolen uithalen want geduld is hen vaak vreemd. Deze keer was het wel heel raak, ik maakte me wat breder dan normaal, we naderden een vluchtheuvel dus inhalen was er toch niet mogelijk, maar toch duwde de 'chauffeur' de neus van de auto er vast dreigend naast, om me schrik aan te jagen ofzo. Ik stuurde naar links en daardoor moest de auto uitwijken en remmen, mijn Quest is toch al niet meer zo strak, en na de vluchtheuvel had hij ruim baan, maar moest nog even z'n gram halen en begon mij te snijden, en probeerde me zelfs tot stoppen te dwingen. En gebaren te maken, zo van 'stap maar uit dan zal ik je effe'. Ik kon er toch langs en vervolgde mijn weg, en de automobilist begon zich denkelijk te schamen voor zijn onbehouwen gedrag, achter ons reed een leswagen en dit was geen goed voorbeeld. Of de bestuurder van de Volvo dacht verderop misschien een betere kans te hebben om me klem te rijden, maar dat zullen we nooit weten, ik ben even later rechtsaf gegaan en ben mijn rondje Molens gewoon af gaan maken. Aangezien er overal dit soort gemotoriseerde idioten zijn laat ik me daar tegenwoordig niet meer door van de wijs brengen en doe gewoon mijn ding. Ik zoek het niet op maar ga het ook zeker niet uit de weg.


Waar ik wel vrolijk van werd is dat er in Rotterdam Zuid weer een prachtig stuk fietspad bij is gekomen. Omdat de havenspoorlijn een paar jaar geleden verplaatst is bleef er een prachtig tracé over, waarvan een deel toen al tot fietspad werd omgetoverd, waar ik zelf maar zelden overheen fietste want het is min of meer dwars op mijn fietsroutes in noordelijke richting. Deze week dacht ik toch dat pad maar eens te volgen in de west-oost richting toen ik een nieuw vers belijnd mooi zwart stuk asfalt ontdekte dat lichtjes naar links (het noorden dus) afboog. Ik heb dat uit nieuwsgierigheid gevolgd en het was nog zo nieuw dat het deels nog afgesloten was omdat de bermen nog werden aangelegd en afgewerkt, met allerlei graafmachines en tractors.  Ik was al lichtelijk teleurgesteld, toen ik zag dat er van de andere kant af toch scholieren van dit pad gebruik maakten dus ik heb het er ook maar op gewaagd en ben dit nieuwe stuk uitgereden. Heel mooi, het betreft een stuk parallel aan het spoor tussen Rotterdam en Dordrecht, waar de nieuwe havenspoorlijn rechts aftakt en richting het westen gaat.
Ik kwam bij station Lombardijen uit: dit pad ontsluit die omgeving qua fietsen op een veel prettiger manier dan voorheen, dan moest je door woonbuurten met slechte klinkerpaden etc. en dit pad is onder anderen ideaal voor de school-route van Stan, m'n zoon. Dus dit stuk hebben we zaterdag samen nog een keer gereden zodat hij ook weet dat dit er nu is en zijn andere, drukkere route kan inruilen voor dit kortere en rustiger, vrijliggende pad. Zelfs zaterdag werd er nog aan de aanleg van de bermen gewerkt dus ik denk dat de politiek dit pad opgeleverd wil hebben voor de gemeenteraadsverkiezingen, anders zie ik niet waarom er op zaterdag overuren gemaakt moeten worden, omdat een pad dat er al helemaal niet was opeens met een bepaalde deadline klaar moet zijn.. Maar misschien ben ik te achterdochtig en probeert de aannemer zich alleen maar aan de afspraken te houden. Enfin, het is een prachtig stukkie asfalt :

 
Wat de logica in Nederland is voor wat betreft de kleur van het fietspad ontgaat mij, want ik dacht dat dat tegenwoordig rood zou zijn, maar dat zal mij niet weerhouden om hierover te fietsen met minstens net zoveel plezier.

donderdag 27 februari 2014

WorldWide Club

eigen foto Obt 2010
Op dit moment staat de teller van onze Strava velomobielclub op 34. Helaas is dat maar een fractie van de velomobilisten die op deze aardbol rondzwerven. Dat komt misschien wel omdat ik in mijn enthousiasme, toen ik de mogelijkheid op Strava tegenkwam, spontaan een club aangemaakt heb en deze eenkennig Velomobielclub Nederland heb genoemd, me daarbij niet realiserend dat ik hiermee vele andere nationaliteiten min of meer uitsloot. Dit is nooit mijn bedoeling geweest, en sommige fietsers van over de grens hebben dat ook niet zo gevoeld en hebben zich gewoon aangemeld. Prima. Maar vooral die velomobielfietsers die zich niet hebben aangesloten bij Strava en bij onze club : het is echt leuk. Niet omdat je als VM-er gemakkelijk een King of the Mountain zou kunnen worden (alhoewel sommigen dat ook leuk vinden) maar dat gaat er dan meer om dat zij graag snel gaan en dat wellicht belangrijk vinden. Maar andere fietsers, waar ik ook onder val, zijn niet per se snelheidsduivels, alhoewel je al gauw sneller gaat dan de meeste bukkers, maar ik vind het gewoon leuk later mijn ritten nog eens na te slaan en de leuke routes van een vorige rit weer eens terug te zoeken. Of ik heb Strava wel eens gebruikt om een route naar Breda uit te zoeken, geholpen door de routes die ik dan tegenkom die door andere Velomobilisten zijn afgelegd en wellicht goed rijdbaar zijn, zeker als deze route vaak of zelfs dagelijks wordt afgelegd. En wat ik ook leuk vind is om te zien waar andere VM-ers rijden en hoe zehet er vanaf brengen. Hoe leuk zou het zijn om eens te checken welke routes Adrie, onze Scandinavische Strada coureur, allemaal volgt, of welke gigantische prestaties te zien zouden zijn van mensen die brevetten rijden, of rondjes IJsselmeer, of met vakantie bergen beklimmen of rivieren volgen tot aan de bron. Die mogelijkheden maken voor mij Strava zoveel meer dan alleen een prive-tracker met wat competitie elementen.  Dus ik zou het alleen maar interessanter gaan vinden als onze Belgische Orca rijders ook terug te vinden zouden zijn, of wellicht Amerikanen en Australiers. Ik heb familie in Australie en die vind ik ook op Strava en dat is weer een extra manier om met ze in contact te blijven door kudo's en commentaar te leveren bij hun prestaties, en dat doen ze bij mij ook. Dus bij deze is iedere Velomobilist, in welke taal dan ook, van harte uitgenodigd om zich bij onze club aan te sluiten.  Ik ben zo vrij geweest de naam te veranderen in "Velomobile club worldwide", en via deze link kun je daar wat rondkijken (en je aanmelden). De app is gratis en draait op allerlei smartphones en zonder veel gedoe ben je zo op weg.

maandag 3 februari 2014

Bijgeluiden

Tegenwoordig heb ik weinig last van bijgeluiden in de Quest. Het is een al wat ouder model Quest, met een tussenas (dus een dubbel overbrenging). Deze heeft ook een witte kunststof idler onder het zitje die volgens mij niet voor gebruik met o-ringen bedoeld is, dus dat maakt wat kabaal. En een ketting die altijd tegen de onderkant van het zitje aan rammelt. Ik heb een harde kap op de fiets, waardoor de geluiden nog harder lijken dan zonder. Ik heb geen rubber tussen de body en de top. Daardoor is de hele fiets 1 grote klankkast. Ik heb de bandjes flink op spanning, want dat rijdt lichter, maar klappert harder. Ik heb ouderwetse kogelkopjes die vaak speling vertonen en dan ook herrie veroorzaken. Ik fiets bij voorkeur op het kleine blad voor, dan schakelt dat zo lekker met kleine stapjes op, maar daardoor is de ketting snelheid maximaal, en maakt in deze stand dan ook het meeste kabaal.

En toch heb ik er geen last van...want ik heb tegenwoordig muziek aan boord. (plaatjes van de internets).


Een Logitech UE Boombox. Voorheen 249 Euro, nu nog maar 139,- Via een kabeltje sluit ik een mp3spelert aan. Via bluetooth kan ik de muziek van m'n smartphone afspelen, allebei met een geweldig geluid, maar helaas is de batterijduur niet zo heel lang, Ze geven TOT 10 uur op maar dan weet je wel dat ze dat marketing-gewijs gezien behoorlijk ruimhartig hebben gemeten. Ik denk dat het eerder maximaal 6 uur is. Ik moet nog maar eens meten hoe lang ik met een volledig geladen accu doe. En nog een nadeel, alhoewel het in mijn geval een kleine rol speelt: het geval is 40 cm lang en weegt 2 kilo. Nog geen anderhalf procent van het totale rijklare gewicht met mijzelf aan boord. Maar mensen die 40 kilo wegen en een carbon fiets hebben, zullen daar anders tegenaan kijken. Verder kun je alleen aan het 220v net opladen, helaas niet via usb. Maar dat weegt allemaal niet op tegen het voordeel van de geluidskwaliteit, die is om te smullen.

 Voorheen had ik deze Nokia speakertjes:
Leuke kleine speakers, lekker licht,  powered by losse potloodcellen, dus muziek zolang er verse batterijen zijn, maar dat geluid is niet van grote klasse, en dat kan ook nauwelijks met zo'n klein formaat. 
Hier nog voor had ik in-ear dopjes, maar daardoor hoorde ik helemaal geen verkeersgeluiden meer en dat wil ik wel graag horen, dus deze Boombox is voor mij de oplossing.

vrijdag 10 januari 2014

Caps lock

Zoals beloofd hierbij de foto's van de manier waarop ik tegenwoordig mijn spulletjes in de Quest en de fiets zelf hoop te kunnen beschermen tegen grijpgrage vingers van de kleine criminaliteit. Eerst nog even een plaatje van de molens in Kinderdijk in het licht van de dag voor Kerst 2013.
1. Kinderdijk in een kerstzonnetje


2. De raadplaat, maar dan groter


3. De definitieve vorm van mijn vizier. twee staafjes links en rechts zodat bij zijwind die kant iets verder dicht gehouden kan worden. Als ik de fiets op slot wil zetten trek ik de beide staafjes helemaal naar beneden en druk ze vast in het klittenband. zie foto 4. Het klittenband aan de buitenkant is bedoeld om een deflector op te zetten die niet alleen de rijwind binnen langs het vizier duwt en zo ontwasemt,  maar bij plensbuien ook de op de kap en motorkap  terugspetterende druppels (grotendeels) buiten houdt. De witte strook boven het kijkgat is een tochtstrip in D-vorm om regenwater naar links en rechts af te voeren. Het vizier is speciaal gemaakt zonder het karakteristieke gat in het midden, bedoeld om de kap te sluiten, maar dat zat heel vaak irritant in mijn gezichtsveld en ik kan goed zonder gat (in mijn vizier).

4 . klittenbandsluiting vizier

5 . Kaphaak, vastgezet met een boutje en borgmoer, met boven een carrosserie-ring die ik ooit nog eens geel ga maken
6. Zo hou ik de voorkant van de kap dicht bij het parkeren.
Voordeel is dat de kap er bij storm ook niet zo gemakkelijk vanaf waait.

7. Binnenkant voorzijde

8. Haak links, inmiddels bekleed met vilt tegen rammel en schade.

9. Haak rechts
Voor de haken heb ik een meter aluminium staf gekocht van 20 x 5 mm, buigt niet makkelijk mee en is toch licht. Ik heb de haken 'gezet' in de bankschroef. Voor de slotbeugel (zie 11) heb ik een rvs kabelklem gebruikt, met wat aluminium ringetjes en aan de binnenkant 2 borgmoeren.

10. Een gaatje in de kap biedt nog een voordeel...
droogt zoveel lekkerder na een bui of beslagen toestand
11. Dit is de beugel: Een kabelklem zoals hieronder nr 13. De aanwezigheid van de beugel en het gat zorgt er ook voor dat de kap goed centreert als je 'm erop laat zakken als je in de fiets zit. Dat is bij de Quest sowieso geen probleem, deze kap laat maar weinig ruimte tussen de kap zelf en de smurfenmuts.

12. Niet scherp, fotografeert moeilijk: de beugel vanaf achter gezien, aan de binnenkant van de smurfenmuts, verstevigd met een  gebogen aluminium plaat, zelfde materiaal als de haken.
13. RVS kabelklem van Hornbach (pica van Web)

dinsdag 7 januari 2014