Reus-vizier & hindernissen

Vanmorgen had ik zin om aan 'n nieuw vizier te gaan werken, zoals beschreven door Wim Schermer die dat weer gezien had bij Jan Reus. Via Botter en Schermer dan nu een Reus vizier. Ik heb de mal van Wims blog geplukt en het volgens de handleiding aangepakt. Ik heb het plaatje in mspaint wat uitvergroot en afgedrukt en dankzij de centimeterschaal die met de mal is meegeleverd precies op maat gemaakt, gespiegeld en afgetekend op een stuk Lexan dat ik nog over had van vorige vizieren, ook van Wim. Met een viltstift waarmee je op cd's kunt schrijven. 3(x2) stukjes velcro doen de rest. Zie de foto, en na de proefrit ben ik nog enthousiaster. Perfecte pasvorm en naar behoeven hoger of lager in te stellen. Ik heb het scherm wat hoger gemaakt, want ik wil dit in de winter (moet er nog niet aan denken brrrr) ook kunnen gebruiken en dan vind ik het best lekker om achter je wind(en regen- of nog erger sneeuw-)vangertje weg te kunnen duiken. Beslaat 'ie, dan dan zet ik 'm traploos een stuk lager zodat ik er overheen kijk. Mijn vorige vizier trok ik er dan helemaal vanaf en borg dan achter de stoel op maar daar knapt een vizier niet van op. Op de foto zie je ook mijn oplossing voor regenwater dat vrijelijk het instapgat kan inlopen. Een stuk zelfklevend tochtstrip, ongetwijfeld ook bruikbaar om de Quest stiller te maken (ook getipt via Wim) ter vervanging van de siliconenkit die af VM tussen top en body wordt aangebracht ter voorkoming van rammel en inwateren.

Deze week dagelijks een tochtje gemaakt, hier in de omgeving, oa naar den Briel, Bernisse en Mijnsheerenland, en onderweg zie je toch weer hoe gemeenten en andere wegbeheerders zich er soms te gemakkelijk vanaf maken. Deze brug in de buurt van Bernisse is daar een mooi voorbeeld van. Het brugdek is, vermoed ik, half weggerot en nu hebben ze er als letterlijk lapmiddel rubber matten overheen gelegd, en als je er overheen wilt moet je 'AFSTAPPEN'. Kun je je voorstellen dat automobilisten ooit op een knopje zouden moeten drukken om een verkeerslicht te beïnvloeden, of uit moeten stappen om ergens een hindernis te nemen? Dat wordt never nooit geaccepteerd. Als fietser laten we ons allerlei flauwekul welgevallen: je moet afstappen, overbodige oversteken maken, scherpe, veel te korte bochtjes maken, knopjes drukken, soms je fiets ergens overheen dragen, trapjes op/af, tussen obstakels door, noem maar op. Fietspaden die zomaar ophouden, diepe plassen, beroerd wegdek, niet aangegeven omleidingen, vokomen belachelijk. Laat de wegbeheerders eens een keer de fietsende wielrijders voortrekken, wat zou dat fijn zijn.