Reus-vizier & hindernissen

Vanmorgen had ik zin om aan 'n nieuw vizier te gaan werken, zoals beschreven door Wim Schermer die dat weer gezien had bij Jan Reus. Via Botter en Schermer dan nu een Reus vizier. Ik heb de mal van Wims blog geplukt en het volgens de handleiding aangepakt. Ik heb het plaatje in mspaint wat uitvergroot en afgedrukt en dankzij de centimeterschaal die met de mal is meegeleverd precies op maat gemaakt, gespiegeld en afgetekend op een stuk Lexan dat ik nog over had van vorige vizieren, ook van Wim. Met een viltstift waarmee je op cd's kunt schrijven. 3(x2) stukjes velcro doen de rest. Zie de foto, en na de proefrit ben ik nog enthousiaster. Perfecte pasvorm en naar behoeven hoger of lager in te stellen. Ik heb het scherm wat hoger gemaakt, want ik wil dit in de winter (moet er nog niet aan denken brrrr) ook kunnen gebruiken en dan vind ik het best lekker om achter je wind(en regen- of nog erger sneeuw-)vangertje weg te kunnen duiken. Beslaat 'ie, dan dan zet ik 'm traploos een stuk lager zodat ik er overheen kijk. Mijn vorige vizier trok ik er dan helemaal vanaf en borg dan achter de stoel op maar daar knapt een vizier niet van op. Op de foto zie je ook mijn oplossing voor regenwater dat vrijelijk het instapgat kan inlopen. Een stuk zelfklevend tochtstrip, ongetwijfeld ook bruikbaar om de Quest stiller te maken (ook getipt via Wim) ter vervanging van de siliconenkit die af VM tussen top en body wordt aangebracht ter voorkoming van rammel en inwateren.

Deze week dagelijks een tochtje gemaakt, hier in de omgeving, oa naar den Briel, Bernisse en Mijnsheerenland, en onderweg zie je toch weer hoe gemeenten en andere wegbeheerders zich er soms te gemakkelijk vanaf maken. Deze brug in de buurt van Bernisse is daar een mooi voorbeeld van. Het brugdek is, vermoed ik, half weggerot en nu hebben ze er als letterlijk lapmiddel rubber matten overheen gelegd, en als je er overheen wilt moet je 'AFSTAPPEN'. Kun je je voorstellen dat automobilisten ooit op een knopje zouden moeten drukken om een verkeerslicht te beïnvloeden, of uit moeten stappen om ergens een hindernis te nemen? Dat wordt never nooit geaccepteerd. Als fietser laten we ons allerlei flauwekul welgevallen: je moet afstappen, overbodige oversteken maken, scherpe, veel te korte bochtjes maken, knopjes drukken, soms je fiets ergens overheen dragen, trapjes op/af, tussen obstakels door, noem maar op. Fietspaden die zomaar ophouden, diepe plassen, beroerd wegdek, niet aangegeven omleidingen, vokomen belachelijk. Laat de wegbeheerders eens een keer de fietsende wielrijders voortrekken, wat zou dat fijn zijn.

Racekap

Vorige week een goed idee gekregen, mede naar aanleiding van de stortvloed aan racekappen die de laatste tijd over ons velonauten neerdaalt. Nu zag ik gisteren bij Mick ook al zo'n goed idee en dus voel ik me geroepen om mijn ontwerp ook wereldkundig te maken. Sorry Mick als je mij bedoelde met die 'geheimzinnigheid', dit was bedoeld als een persiflage. Ik heb respect voor de mensen die dankzij bloed zweet en tranen een goede zelfs verkoopbare kap voor elkaar weten te krijgen, want ik zie het mezelf nog niet doen. Maar goed dat men er zo mee bezig is, misschien krijgen we zo concurrentie en ik hoop zelfs op een prijzenslag.

Rottemeren

Eergisteren een rondje Alblasserwaard, 60 km, gisteren butweer en vandaag een rondje Rottemeren van 70 km. 't Is vakantie en dan mag ik er graag vroeg op uit, en deze 2 tochtjes vielen beiden in het mooi-weer-gedeelte van de afgelopen dagen. Nou ja mooi, minder slecht. Want op mijn foto's zie ik genoeg bewolking, niet echt een hartje zomer zoals menigeen stiekem gehoopt had.

Vooral de Rotte, het riviertje waaraan Rotterdam zijn naam ontleent, en het natuurgebied daaromheen vond ik de moeite waard. Tuurlijk ga ik vooral om te fietsen maar dat doe ik dan toch vooral graag in een mooi stukje natuur, waar rust, ruimte en stilte de overhand hebben. Tuurlijk stroomt de Rotte langs en onder de A20 door, dus rust, stilte en frisse lucht is zeker betrekkelijk, maar goed, toch is het een mooi stukje van en bij Rotterdam, en iets verderop is het echt wel rustig, totdat je de A12 weer tegenkomt. Ach, dat heb je hier in de regio, veel asfalt, helaas merendeels bedoeld voor zwaar overgemotoriseerde vervoermiddelen. Gelukkig is het weer een stuk beter dan het zich de afgelopen dagen liet aanzien en heb ik deze morgen echt van mijn vakantie genoten. Onderweg een terrasje met koffie en best veel het zonnetje gezien, veel fietsers maar geen drukte, perfect voor een Quest tochtje.

Zomer 2011

nounounou, ongelofelijk wat een weer. Jammer voor al die niet-overdekte weggebruikers, het regent dan wel bijna nooit maar deze maand regent het bijna nooit NIET. De last minutes naar de zon zijn niet aan te slepen. Snap ik, kan ik inkomen. Denk er zelf ook over.

Toch nog een lichtpuntje: de Eggbeaters heb ik gisteren op zo'n zeldzaam droog moment toch in de cranks weten te monteren. Dat ging niet soepel, je kunt er door de trapgaten wel bij maar je moet kracht zetten en dat valt zo niet mee, maar het is toch gelukt. Daarna de plaatjes onder de Lidl fietsschoenen (houden zich voortreffelijk) verwisseld, de boutjes daarvan zaten vastgeroest en dat kostte me ook best moeite, maar na wat rommelen met kruipolie en de accutol met imbusbitje op slagstand wist ik ze toch los te krijgen. Daarna de Crankbrother plaatjes erop, er zitten voldoende imbusschroefjes bij voor allerlei zooldiktes. Erna op proef in en uitklikken: perfect, als je de slag te pakken hebt, je voet voorover in een vooruitgaande beweging op het pedaal neerzetten, dan klik je zo in. En uitklikkend heb je iets meer ruimte nodig dan met SPD, maar voor de Quest wielkast lukt dat prima. Ik heb nu nog, na tig jaar, soms meer moeite met de SPD pedalen dan nu na 4 keer oefenen met deze nieuwe pedalen. En de plaatjes raken de straat niet eens als je loopt, met deze mtb-achtige fietsschoentjes met profielzool. Dus daar slijten ze niet van, ook een pluspuntje. En vanochtend dus door een plensbui naar m'n werk gefietst: Prima!. Ik krijg m'n schoen er (gewoon trappend) onmogelijk uitgeklikt dus kan ik omhooghalend ook voldoende kracht zetten, en m'n knieen genieten van de aldus verkregen vrijheid. Overigens kan ik daar nu nog weinig zinnigs over zeggen, 10 KM is nou niet direct een wetenschappelijke basis om conclusies aan te verbinden, maar de eerste effecten zijn hoopgevend.

Bewegingsruimte voor je hielen

Omdat ik zelf ook wel eens een beetje gevoelige knietjes heb, ze maken nogal wat bewegingen zo gedurende al m'n tochtjes, heb ik me dikwijls afgevraagd wat er nu zou helpen. Dus heb ik de laatste tijd alle schrijfsels over knieproblemen en pedaalbesprekingen goed in de gaten gehouden. Want ondanks dat spd pedalen zonder meer het vaakst voorkomen, hebben je hielen daarin het minste bewegingsvrijheid, en juist die vrijheid schijnt te helpen tegen allerlei knieblessures, omdat je voet dan meer ruimte krijgt om natuurlijker te bewegen tijdens de ontelbare pedaalomwentelingen.
Helaas heb ik er geen honderd Euro voor over, zoveel last heb ik dan ook weer niet, maar ik ben wel op zoek gegaan naar een betaalbaar alternatief dat toch meer speelruimte biedt dan spd, en minder duur dan de links en rechts positief beoordeelde Bebops.



Ik kom uit op Eggbeater-1 van de Crankbrothers, die redelijk betaalbaar zijn, met hun plaatjes onder je schoenen kun je je normaal lopen en geven veel meer ruimte dan spd pedalen. Die heb ik vrijdag besteld en ze kwamen vandaag binnen. Ze zijn hier inclusief verzenden 47 euro. Ik wilde ze vanavond gelijk onder de Quest schroeven maar de weergoden dachten daar heel anders over en het kwam met bakken naar beneden. Dan morgen maar effe kijken. Zodra ik er een ritje mee gemaakt heb zal ik mijn bevindingen wereldkundig maken. Helaas dus morgen nog niet.

Verder ben ik met een revolutionaire en toch low-budget racekap bezig en daar ga ik de hele VM wereld mee verrassen. Omdat dat allemaal in mijn spaarzame vrije tijd moet gebeuren gaat dat nog heel even duren maar vanaf volgende week heb ik vakantie en dan ga ik er een flinke zwengel aan geven. Hou deze blog in de gaten!

Fil barbelé

Zo doen die Fransen dat, ze gooien zelfs auto's in de strijd om de bollentrui. Ik vind dat de Tour zwaar vergald wordt door al de auto's. Zonder die stinkende energieverslinders is de Tour voor de fietsers zelf al lastig genoeg.
Sel je voor dat het niet ene Johnny Hoogerland was geweest maar Voeckler of een andere Franse renner, zeker als 'ie ook nog een tricot van een bepaalde kleur aan gehad had, dan was de chauffeur van die C5 ter plaatse gestenigd of iets dergelijks. Maar het was in het voordeel van het Franse nationalisme dus blijven de reacties beperkt tot het kaliber 'het zou niet moeten mogen' of 'zo'n chauffeur hoort niet in de tour'. De tijd die Johnny verloor door dit akkefietje blijft natuurlijk gewoon meetellen. Alleen mededogen voor Fransen. Flauw hoor, en ik hoop dat Johnny vandaag laat zien dat er meer voor nodig is dan een kont vol snijwonden met 33 hechtingen om hem te weerhouden die trui met zeeuwenmoed te verdedigen. Mededogen of niet. Zet 'm op Johnny!!

Ik ben fietsen

Weer 's ON topic. Geinspireerd door de locatie waar de Goudse liggers vandaag hun toertocht starten (gespot op ligfiets.net) ben ik vanmorgen al vroeg op pad gegaan. Ik had graag met ze mee gefietst maar ik heb wat logees die wel uitslapen maar niet zo lang. Eerst even fris water in de bidon, ff de buienradar raadplegen om al te gekke verrassingen te voorkomen, en dan de Quest de garage uit en op pad. Richting de van Brienenoordbrug, dan de 's Gravenweg, jammer van de hoeveelheid stoplichten, wel leuk fietsen zo langs de goudkust van Capelle aan den IJssel, erna Moordrecht aangehouden en ten slotte Gouda. Gallisch wordt je van alle hindernissen in Capelle, iedere scheet vinden ze het daar nodig een hindernis op te werpen om te voorkomen dat er iemand breder dan 40 cm het fietspad opgaat. Die hindernissen zijn alleen nodig als je allerlei slappe bruggetjes in de fietspaden opneemt waar je dus geen auto's overheen wilt/durft te laten, en niet als je fatsoenlijke bruggetjes construeert, waar ook de zoutstrooier 's winters overheen kan. Want deze hindernissen zorgen er uiteraard ook voor dat er bij vorst nooit gepekeld wordt op die paden.
In Gouda, de kaas- en lichtstad (soms, door de kaarsen) nog wat toeristen die heel vriendelijk informeerden of ik 'electric' was. Mijn snedige antwoord: No, i'm human. Veel hilariteit. Enfin, een paar rondjes gereden, geen zin in terraszitten vandaag, wat foto's getrokken en weer op huis aan. Mooi weer, een geduldige navigatie die me handig, maar soms met een onvoorspelbaar omweggetje naar huis loodst, ach, no worries, ik fiets voor m'n lol, en dat is niet persé via de kortste route. Vandaag 73 KM, deze week 173 echte VM kilometers.

Zwaar belazerd bij Foto Klein

Mijn zoon Stan is dit voorjaar zijn tas met gadgets kwijtgeraakt. Hij was aan het fitnessen op vakantie en is toen vakkundig van z'n mooie spulletjes afgeholpen, o.a. van een bijna nieuwe Olympus camera. Balen, aangifte, claimen etc. Gelukje dat de FBTO een deel vergoed. En nu is 'ie jarig geweest en met het gekregen geld wil hij een nieuw camera kopen en laat zijn oog vallen op een Nikon D3100. Een spiegelreflex body met verwisselbare lenzen. Deze wordt deze week toevallig aangeboden bij Foto Klein, een keten van fotowinkels in de Randstad. Leuke prijs en ook nog extra kassakorting! Wij naar de winkel in Barendrecht: jammer, uitverkocht. Maar ze willen na enig aandringen wel even naar andere filialen kijken en vinden 'm in Oud Beijerland. Sturen ze 'm hierheen? Nee, u moet daarheen. Weinig zin in op zaterdag, veel volk onderweg en aan het shoppen maar vooruit, zoonlief wil graag. 'T is niet zo ver. In de winkel aangekomen horen we de verkoper aan iemand anders uitleggen dat de kassakorting al is verwerkt in de aanbiedingsprijs. Dus als we aan de beurt zijn geven we aan dat we 'm wel voor de aangeboden prijs willen en ook de kassakorting. Er staat letterlijk in de folder : Extra kassakorting, kijk maar op het plaatje. Helaas, de zaterdaghulp verwijst fijntjes naar de 'Klein'e lettertjes. Zie hieronder, na 12x Zoom. Mooi om zo treffend te laten zien hoe foto Klein aan z'n naam komt.

De zaak belazeren, dat vind ik deze manier van klanten lokken. Ik stink er echter niet in, ik ga zo'n aanpak niet belonen door toch maar de aankoop te doen. Stan teleurgesteld, ik chagrijnig, wat een butzaak, die foto Klein. Waar de zeperds groot en de kortingen klein zijn.