groot onderhoud

Nou, het is weer zover. Vandeweek de top eraf gesloopt, in de loop van de week links en rechts gaten en barsten gerepareerd met carbon en epoxy, en gisteren waren m'n handen en armen tot de ellebogen zwart van smeer en troep. Ik heb de schokbrekers weer geserviced, was (alweer!)heel erg nodig, en alle kogelkopjes vervangen, ten minste die waarvoor ik een vervanging had, want ik had een voorraad nieuwe in huis maar dat bleek achteraf niet helemaal te kloppen. Het is ook onvoorspelbaar wat je allemaal nodig hebt als je deze klus plant want je hebt er 12 nodig, 2 per draadeind en er zijn 6 draadeinden voor je hele Quest, en toen ik ging bestellen was de vraag: 6 mm of 8 mm. Afgaand op wat er van buitenaf zichtbaar was heb ik 8 van 8 mm en 4 van 6 mm genomen. Dat klopt blijkbaar niet want ik heb er nu nog 2 van 6 mm niet kunnen vervangen en hou 2 van 8 mm over. En dat is logisch als je de hele santekraam(zie foto's)eruit hebt gehad want dan weet je dat sommige draadeinden verrassenderwijs overgaan van 8 naar 6 mm. Dat geldt voor B, de afstandhouder, bij B2 gaat de 8mm over in 6 en daar zit een 6mm kopje op. Dus als je een Quest hebt zoals ik dan heb je 6 kopjes van 6mm en 6 van 8 mm voor wat betreft de stuurinrichting. Ik weet dat de achterschokbrekerconstructie ook minstens 1 kogelkopje bevat dus dat zijn er al 13 voor een hele Quest.

Eerst heb ik het stuur verwijderd door de onderste bout die het kunststof blokje tussen de stuurpen klemt eruit te draaien. Het stuur met alle bekabeling wel op z'n plek laten 'hangen', gezekerd met wat klittenband. Erna de schokbrekermoeren alvast wat opgelost, deze zaten niet meer dan handvast. Toen de Quest met wat hulp ondersteboven op schragen gelegd en de wielen en schokbrekers verwijderd. Onder de Quest, tussen de dubbele bodem zit een heel stuk techniek weggedoken, o.a. de afstandhouders (B), waarmee de spoorbreedte geregeld is, die zitten daar verankerd aan een stuk hoeklijn (onderste foto, direct achter de tube vet) dat op z'n plek wordt gehouden door 2 bouten waarvan je de moeren van bovenaf aan weerskanten ziet zitten naast het draaipunt van je stuur. Die moeren heb ik eraf gedraaid en erna van de wielkast uit zijwaarts aan het draadeind eruit gewurmd.
Verder zit daar ook de stuurhevel die met een strop (linksonder op de onderste foto) om de stuuras geklemd zit met een imbusbout. Als je een hele lange imbussleutel hebt of, zoals ik toevallig had, een schroeverdraaiermodel bithouder met daarin, ter verlenging nog een bithouder (ligt bovenop de Quest, met het rode handvat)dan kun je daar net bij en door een kleine schoevedraaier dwars door een oog in het handvat van de bithouder te steken kon ik net genoeg kracht zetten om de bout los te draaien. Daar heb je dan 4 kleine koppies die ik allemaal vervangen heb. De stuurpen die eigenlijk alleen op z'n plek blijft doordat die hevelstrop er omheen zit het ik gelijk eruitgehaald, schoongemaakt en ingevet zodat 'ie makkelijk door het stuurlager in het frame zakt en soepeltjes blijft functioneren. Alles schoon en netjes en met dat felgroene vet (betere kwaliteit) afgehandeld en weer terug op z'n plaats gewurmd. Ik moet nu dus nog 2 kopjes vervangen, maar daar kan ik makkelijk bij dus dat komt later wel, als ze binnen zijn. Om niet de hele afstelling van de voorwielophanging te verzieken heb ik steeds per kopje gewerkt, en alleen de contramoer een beetje opgelost, en dan het oude kopje vervangen door het nieuwe en die dan net zover als de oude op het draadeinde geschroefd, dus tot tegen de contramoer aan. Verder heb ik ook goed links en rechts uit elkaar gehouden.

Toen nog even de schokbrekers onder handen genomen, ze waren er al uit en ik was toch al tot achter de oren zwart. Dat was overigens helemaal nog niet zo lang geleden, een paar duizen km maar, en toch was het rubber, een smal binnenbandje dat ik er toen omheen gedaan had ter vervanging van de kapotte rubbers, helemaal kaduuk en de vering zat vol modder en zand. Dus alles open gemaakt, schoongemaakt, gesmeerd en voorzien van nu een dubbel stuk (grovere) ATB binnenband, hopelijk houdt dat nu wat langer. De binnenband boven en onder met een stevige tiewrap om de shock vastgemaakt. Erna de wielen en vering weer in de wielkast gezet, nog wat pielen om de snelheidsmeter ook weer op gang te krijgen en, effe los de stoel erin, zonder top even een proefritje gemaakt. Heerlijk, geen klapperende koppies, ook niet op klinkers, en geen zuchtende en steunende vering meer, wat een rust. Missie dus grotendeels geslaagd.

Ga vandaag eens kijken of ik de mesh tuinstoel van de Praxis kan ombouwen tot zitje, en een uitschuifbare oplossing voor mijn vlaggetje bedenken. Ook zou ik wat anders willen dan het dozijn boutjes en moertjes dat de top op de body vasthoud, en zou toch wel wat anders als klemmetjes ofzo zijn zodat je de top er snel af en op kan doen. Het wordt vervolgens ook nog vastgehouden door een strook geel tape dus die boutjes zijn toch al overkill. Nog werk zat dus.