We zullen doorgaan

Met de klus, totdat ik weer fijn in de Quest kan fietsen. Deze week eerst urenlang pielen om alle bestickering er vanaf te krijgen. Eerst gewoon proberen met je nagel en dan strippen maar dat was geen succes. Uiteindelijk bleek het verwarmen met een haarfőhn (verfbrander durf ik niet aan, dat wordt echt heel heet) en dan met een oud en dus tamelijk bot plamuurmes eraf steken het snelst te werken. Daarna vooral slijpwerk aan het bodywerk gedaan, en vandaag het plamuren - schuren - plamuren - schuren - plamuren - schuren afgerond. De gelcoat was vooral op de rondingen gebarsten waar de vloer overgaat in de zijkant dus waar er af en toe een knik in kan komen. Verder rond de koplamp en aan de staarttip, daar vanwege het stoten of botsen in de afgelopen 7 jaar. Ook bovenop rond de spiegels en op de bult, vanwege het over de kop gaan denk ik, en hier en daar een barst in de top boven de pedalen, vanwege het stoten met tenen tegen de binnenkant. En veel barstjes als gevolg van harde bagage, zo heb ik het idee, gezien de vele "kraaiepootjes", stervormige barstjes voor en rond het achterwiel. De "vloerbedekking" waarover Wim en Pé bloggen is zo gek nog niet. Daarnaast heb ik wat diepe krassen volgesmeerd.
Maar alles is uitgeslepen en geplamuurd en nu weer strak. Op advies van Ymte heb ik dat geprobeerd met een dremel met verschillende hulpstukken, maar dat schoot niet op.Misschien heb ik niet het juiste hulpstukje. Dan maar met een soort slijpsteentje in een accutol, ook al geen succes. Toen de excentrische vlakschuurmachine, en wat ik uit ervaring wist is, wanneer je de zool niet op je werkstuk laat rusten, dan gaat 'ie met een flinke snelheid ronddraaien, en dan kun je door met alleen een randje van de schuurzool te schuren en niet te zwaar op je werkstuk te leunen precies een spoortje van een barst uitslijpen. Laat je je machien zwaarder rusten dan neemt de snelheid van de zool zodanig af dat dit niet meer werkt.

Schuren met waterproof papier om een schuurblokje is het beste denk ik, en duurt tevens het langst. Dus ik heb best veel met zo'n handpalmapparaatje gedaan. Hoe mooier en strakker je plamuurt (polyester 2 componenten, in 20 minuten droog) hoe minder je hoeft te schuren. Toch kwam ik na het schuren steeds weer plekjes tegen die nog niet naar mijn zin waren en dus hop, weer opnieuw. Ik heb het nu wel even gehad met die stof en die lucht en ben echt geestelijk ook aan het aflakken toe, maar dan wel op een gunstig moment. Nu ben ik moe, is er nog veel stof in de lucht en het waait behoorlijk dus dat zijn allemaal argumenten om nu even niet af te lakken. Ook advies van Ymte: rollen met DD lak en dan naderhand nog poetsen. Dus dat zit er nog aan te komen.

En nog meer.
Ik wil ook een remlicht want in de toekomst wil ik met toertochten meedoen en dan is een remlicht wel aan te raden. Ik heb twee gewone Hema achterlichtjes, die hebben 3 rode ledjes op een stripje, uit elkaar gehaald en die 2 samen kunnen in serie tegen 6 Volt. Ik heb bij de lokale fietsenmaker een universele remlichtschakelaar gehaald en die komt bij het remhendel. Die twee stripjes met leds passen precies links en rechts in het standaard Spanninga achterlicht dus die plak ik daar met smeltlijm en dan is dat achterlicht en remlicht in 1. Dan nog een nieuw gat voor de koplamp (was al led) en gaatjes boren voor de ledknippers en een nieuwe automaat van VM installeren. Verder wil ik ook een handvat achteraan om de Quest makkelijk te kunnen verplaatsen. Ik heb bij Wim Schermer een leuke constructie gezien met een verzonken tiloog maar ik heb nog niet scherp waar die dingen in mijn omgeving te koop zijn. Ik heb vandaag ook de secundaire ketting ingekort, die hing slap terwijl de spanner helemaal was uitgeveerd dus heb ik er, op de gok, maar een binnen- en buitenschalm tussenuit gehaald. Ik heb daar ook een (ideale) SRAM sluitschalm opzitten dus dat was een makkie, en zo past 'ie weer perfect. Overigens heb ik om een toekomstige kettingbreuk onderweg te kunnen repareren wat sluitschalmen van KMC gekocht en die werken iets anders. Daar zijn de 2 pootjes van de schakel iets naar elkaar toegebogen en dan past er een sluitplaatje met sleufgaatjes op dat dan door buigen van de ketting op z'n plek klikt.
Dus deze week de body aflakken en alle techniek weer op zijn plaats. De top meteen dun rupsje siliconen (tegen inwateren en klapperen) en wat schroefjes terug op z'n plek, stoeltje erin (ook nog even wat gaten in boren voor de nodige "beluchting"), en dan moet ik weer op pad kunnen. Wat zal ik blij zijn als het zover is. Niet dat ik klussen niet leuk vind maar ik mis het GEVOEL.