Quest wielophanging en vering

Vrijdag en vanmorgen voordat het ging miezeren ben ik aan het sleutelen geweest aan de voorwielen. Eerst links. De eerste is het lastigst, maar als je het eenmaal een keer gedaan hebt is het een eitje. Daar kom ik straks nog op terug. Het voordeel dat de top eraf is is dat je je Quest ondersteboven kan leggen zonder schade.
Als ik het weer zou doen zorg ik dat ik het volgende beschikbaar heb:
- kogelkopjes met vooral ook nieuwe stofrubbers, in mijn geval zitten er M8 en M6 kogelkopjes in.
- 4 nieuwe rubber ringen waarin de body hangt bij de moer van de schokbrekers
- remkabels en remvoering waar nodig
- veel poetslappen
- wat olie en vet.
- per schokbreker:
-- rubber mof (= grote maat krimpkous), kunststof glijbus, nieuw veerelementen, schuimrubber (polyurethaan) busjes: Zie foto 2
-- tie-wraps
-- stevige kartonnen dozen.

In het 'Allewedernieuws' nr 3 van december 1998, die nog steeds beschikbaar is op velomobiel.nl, staat een hele verhandeling over o.a. schokbrekers. Op basis daarvan heb ik het dan ook aangepakt:

Draai eerst de moeren op de schokbrekers eraf. Draai de stelschroeven van de remkabels zover mogelijk in zodat de kabels slap staan. Op z'n kop zetten van de Quest gaat het best met z'n tweeën maar alleen en met behulp van een veelheid aan stukken schuimrubber komt het ook goed. Daarna wat stevige kartonnen dozen eronder dan is de werkhoogte wat prettiger voor je rug en kun je er van onderaf ook bij. Veertjes uit de kogelkopjes halen en ze dan lostrekken (met een grote schroevendraaier bijvoorbeeld, alshefboom), knip de tie-wraps van de kilometerteller opnemer door en check of de kabel ervan verder niet aan de schokbreker vastzit. Dan kan het wiel omhoog en kun je de remkabel losmaken. Haal het wiel van de as door de inbusbout eruit te draaien. Bij mij kwamen de wielen vervolgens soepel van de as af maar ik kan me voorstellen dat dat wat moeilijker gaat. Doe dit voorzichtig want de lagers moeten heel blijven. Vervolgens heb ik met perslucht alle losse stof van de ankerplaat en uit de naaf geblazen. Wat er uitkwam viel mee.

Vervolgens heb ik de schokbreker met het vierkante deel in de bankschroef gezet, en de mof eraf geschoven. Alvorens de veerstang eruit te trekken moeten er 2 korte kruiskopschroefjes uit het witte kunststof deel dat om de stang heen zit en de buis afsluit. Dat ging best soepel maar het is een vieze smeerboel. Het veerelement blijft dan zitten dus even de schokbreker ondersteboven houden, dan zakt de veer eruit, en die bestond in dit geval uit 2 delen. Foto 2.
Een rood en een blauw deel. Ik begreep dat er andere veren te koop zijn voor stugger of juist minder stug, ook uit 1 deel. Ik heb stuggere veren gekozen om "deinen" te voorkomen, die herken je door het langere rode deel, wat een stijvere dikkere veer is.Onderaan de veerstang zitten nog wat schuimrubber 'busjes' rond de stang en dat zijn de dempers, die de in- en uitgaande bewegingen moeten vertragen en het deinen voorkomen. Zijn die slecht (minder veerkrachtig dan gewoon schuimrubber) dan kun je deze het best ook nu (of de eerstvolgende sleutelbeurt) vervangen. Misschien handig om ze al in huis te hebben voordat je gaat beginnen, ze kosten weinig.  Alles heb ik schoongemaakt met poetslappen en toen met de nieuwe onderdelen en wat olie weer in elkaar geschoven. Ik had 4 nieuwe kogelkopjes in huis en vooraf even vastgesteld waar de meeste speling op zat en dat bleek de voorste trekstang te zijn, die ervoor zorgt dat je wiel niet naar achteren gaat als je fietst. Die vangt alle schokken op bij drempels en hobbels en heeft het het zwaarst dus die had logischerwijs de meeste speling, dus die 4 kopjes heb ik vervangen. Dat gaat vrij simpel met een steeksleutel 11 en ring of dop 13. Kijk uit de je het rubber van je nieuwe kopje niet sloopt met de steeksleutel. Als je de stofrubbers van de kopjes af wilt halen, zoals ik gedaan heb bij degenen die niet vervangen werden (om ze schoon te maken en eronder ook oud vet en vuil weg te halen) moet je ze over de kogel schuiven, niet over de schroefdraad want dan sloop je je rubbertje.
Daarna nog een extra klusje, Jagwire remkabels monteren. Ik heb daar veel positieve verhalen over gelezen en duur zijn ze ook niet dus gelijk maar even meegepakt. Ze worden op maat geleverd door VM. Ik heb de oude binnenkabel laten zitten, de kabelnippel er vanaf geknipt, (knip netjes dat de remkabel niet rafelt!!) en de buitenkabel eraf geschoven, toen de nieuwe jagwire buitenkabel om de oude binnenkabel geschoven (daarom netjes knippen), zover als dat ging en zodoende de nieuwe buitenkabel door het vloergat naar binnen geleid, en aldus de bestaande route van de bekabeling laten volgen, reuze handig. Daarna van onderaf (is eigenlijk boven maar de Quest stond nog op z'n kop) de nieuwe binnenkabel in de nieuwe buitenkabel geschoven. Let op, vergeet niet de doorvoerthule, de stelschroef en het palletje voor de parkeerrem. Toen heb ik de kabelnippel bij het wiel op maat gezet en vastgeschroefd en de rest van de kabel afgeknipt. Het linkerwiel kon toen weer terug nadat ik alle overige onderdelen had afgeborsteld met een soort roestborstel met messing haren zodat alle troep er weer een keer vanaf is.
Let goed op dat de remkabelkrul aan de binnenkant achter de veerpoot terecht komt en niet knikt, en dat de opnemer van de kilometerteller moet worden teruggeplaatst met wat tie-raps en dat de kabel daarvan netjes en vrij van bewegende delen terecht komt. Dat was 1. Het rechter wiel is hetzelfde, met uitzondering van het tellerverhaal. Verder verschil was dat het veelelement van de rechterkant op 2 plaatsen gebroken was ! Nu snap ik waarom ik vaak het gevoel had scheef te hangen maar ik weet dat aan de bolheid van de weg. Nu begrijp ik dat dat het nooit alleen geweest kan zijn.
Alles zit nu weer op z'n plek en "78" staat weer op z'n plek in de garage. Nu is de techniek zo goed als in orde. Ik wil het achterwiel wel nog uithalen en checken, secundaire ketting inkorten, er blijft nog wat over om te bedenken voor de koplamp, en uiteraard al het body werk. En misschien dat ik nog iets bedenk als kettingscherm want regelmatig stap ik met zwarte enkels uit de fiets. Komende week ga ik daarmee aan de slag. Voor nu ben ik helemaal niet ontevreden over hoe het werk vordert. Ook al kwam ik op de werkbank na de klus een wit kunststof ringetje tegen dat op het veerelement hoort te zitten in de schokbreker. Balen maar ik heb alles van rechts nog een keer opnieuw moeten doen en toe stond het wiel er binnen een kwartier weer in. Viel reuze mee, vandaar 'eitje'. Ik kan niet wachten tot ik alle nieuwigheden kan uitproberen.... Aanvulling: het rubber om de schokbrekers kun je beter niet van een binnenband maken, dat is snel stuk. VM gebruikt een hele grote maat krimpkous en verwarmt alleen vanaf bovenkant, zodat de 'rok' ruim om het bewegende deel van de schokbreker valt, daardoor blijft het geheel langer heel.