Weer mobiel met hindernissen

Gelukkig is het al een paar dagen zo ver: ik ben weer velo - mobiel! Alle klussen van de afgelopen tijd zijn (zo goed als) afgerond en de afgelopen dagen kon ik weer met m'n ouwe trouwe Quest werkwaarts. Tuurlijk gaan er nog wat dingetjes mis soms, zoals een extra tellertje dat ik had gemonteerd als cadansmeter, maar omdat daar een tamelijk kort kabeltje aanzat (koopje natuurlijk, Lidl) had ik dat midden op het stuur gemonteerd, er niet bij stilstaand dat dat plekkie leeg moet blijven als ik m'n stuur onder de motorkap wil vastzetten. Dus heel snel deze hele handel weer verwijderd. Verder was er van de claxon na een paar maanden niet gebruiken niet meer dan een mager biepje over, niet genoeg om wie dan ook waar dan ook voor te waarschuwen. Er zit een afstelmogelijkheid op, en door daar wat tijd in te steken heb ik nu weer een volume dat aandacht krijgt van de gemiddelde weggebruiker. Sommigen zullen van een kanon nog niet opkijken dus daar meet ik dit effect dan maar niet aan. Wat het meest tegenzat was het weer dit weekend, iets te veel wind waardoor ik er niet opuit durfde. Vandaag heb ik toch de stoute schoenen maar weer aangetrokken, maar op de Erasmusbrug zwabber ik dan toch behoorlijk en hou effe m'n hart vast. Dan was er nog een wieldoekje. Toen ik deze Quest overnam van de vorige eigenaar kreeg ik er ook wat losse spullen bij, zoals wat binnenbanden, een stuk (onvolprezen) Antiplatt (misschien ook eens meenemen in een roltest, Wim?) en wat losse wieldoekjes die voor een wielmaatje groter waren, schat ik. Die had ik pas gemaakt voor het achterwiel door de glasfiber ring wat in te korten, echter dit had ik iets te rigoreus aangepakt en daardoor was het geheel een maatje te klein geworden en dat hing vanmiddag om het achterwiel te klapperen. Ik dacht dat op te lossen door de nippelklemmetjes wat richting naaf te schuiven maar die zakken blijkbaar vanzelf weer terug. Nu heb ik onder ieder wieldoekhoudertje om de spaak een stukje electradraad (zoals thuis in de wand zit) gebogen in de hoop dat de zaak zo blijft zitten. Effe een nieuw doekje is een aardige klus want het is de askant van het achterwiel, dus dat moet er eerst uit. Ik zou eigenlijk wel plastic of carbon wieldekseltjes willen, maar dat komt nog wel een keer. De lijst met todo's begint alweer. Waar ik me de laatste dagen aan erger is een stel keiharde hobbels die het resultaat zijn van een leidingreparatie onderweg. Het was een prachtig stuk asfalt en nu zitten er twee stroken dwars op de rijrichting, een meter of 6 ertussen en daar hebben de amateur stratenmakers klinkers in gelegd, alleen steken ze een cm of 5 boven het asfalt uit. Wat een minkukels, ik heb het aan de gemeent Barendrecht gemeld maar ambtelijke molens he, dus je moet dan geen haast hebben. Al sturen ze alleen maar een vent met een aftril apparaat, dan is het leed al geleden. Kost een half uurtje. Enfin, dat mag de overall pret natuurlijk niet drukken, zojuist meldde een van m'n fietsmaatjes dat íe in februari met m'n broer en mij meegaat, een weekje naar de zon, lekker fietsen op Gran Canaria ofzo. Yes, nu al zin in, maar eerst hier nog flink kilometers maken, te beginnen dit weekend, waarvoor nog aardig weer wordt verwacht...