Cateye sensor finito

Sorry, eerst een stukje off-topic. Helaas al weer terug uit München, waar ik een midweekje met vrienden heb doorgebracht. Fantastisch nazomerweer, alles zat mee en niks ging er mis, behalve dat er een koffer achterbleef op de thuisreis, maar die is ook al weer binnen. De was hangt, de koffer is weer leeg en staat klaar voor de volgende uitstap. Het is heel frappant maar na zoveel jaren Oktoberfest-bezoek laten we ons ieder jaar toch weer verassen daar in Beieren. Deze keer zijn we o.a. naar Andechs geweest, een oud klooster ten zuiden van München waar ze zelf bier brouwen en lekker eten serveren.

Dat doen ze eigenlijk overal waar we geweest zijn, dus dat is niet zo exclusief. maar we zijn met de S-Bahn naar Herrsching gegaan, aan de Ammersee, een sfeervol meertje tussen de bergen daar, en toen te voet naar het klooster, een kilometer of 6. Bleek achteraf meer te zijn, we namen de langste route, en tamelijk onbegaanbaar soms, stijl en keien, kuilen en boomwortels. Maar we hebben het allemaal gered, en onszelf verwend met een Maß, de bekende literglazen, voor de dorst. Gisteren al weer voortgedaan met de Quest, links en rechts spaken vernieuwd en de wielen weer gericht, daarna vastgesteld dat de teller die al af en toe haperde inderdaad helemaal de geest had gegeven. Ik heb de zaak doorgemeten en het zwarte gevalletje dat aan de veerpoot vast zit en het steeds opnieuw voorbijkomen van het magneetje omzet in het sluiten van een miniswitchje, dat onderdeel, deed het slecht of helemaal niet. Je wilt niet weten hoe vaak dat schakelaartje de afgelopen 45000 km is open- en dichtgegaan natuurlijk (kun je wel uitrekenen, maar doe ik niet).

Ik heb het nog geprobeerd met een sterkere magneet maar dat mocht niet baten. Vervolgens heb ik het slechte onderdeel erafgeknipt en een overeenkostig onderdeel van een (wegwerp)tellertje van de Action aangesloten waarna de Cateye weer als vanouds werkt. Nog even solderen als de Quest weer rechtopstaat en klaar. Dat Actiontellertje was een misser, is niks en blijft niks dus kon al weg. Daarna de top weer eens geschuurd, in het fantastische zonnetje waren de oneffenheden goed te zien, en daarna een keertje in de dd-lak gezet, deze keer met een gewoon schuimrollertje, en dat kan mits je tijdig stopt en het rolletje vervangt, want dit begint door de agressieve bestanddelen van de dd-lak spontaan te desintegreren, en dat komt dan in delen in je afwerklaag terecht. Gelukkig was ik op tijd, want ik weet dat dit gebeurt. Vandaag, ik zit nu te wachten tot de zon de werkruimte voor mijn garage heeft bereikt, ga ik verder, heel de top nog een keer schuren en een permanente oplossing voor het fietsvlaggetje bedenken en aanbrengen. Ik denk aan een stuk van een scharnier, maar daar ben ik nog niet helemaal uit. Wat het echt geworden is zie je in een vervolgpost.