Stickers plakken

Mijn fietsactiviteiten staan al even op een laag pitje. 100km per week, meer niet. Gelukkig is het 's morgens al vroeger licht, zodat ik niet meer steeds aan het opladen van allerlei accu's en batterijen hoef te denken. Alleen knipper- en remlicht kost niet veel stroom. Maar ik snak naar beter weer want de lust tot het maken van tochten is toch wat minder door de Hollandse weerselementen. Regen, wind mist en vorst verleiden me niet tot meer dan alleen woonwerkritjes, en daar is weinig over te melden. Dan ben ik ook nog anderhalve week in de lappenmand geweest door een flinke griep. Vervolgens heb ik de afgelopen maand ook nog een aantal negatieve ervaringen opgedaan zoals agressieve medeweggebruikers en beschadigingen aan mijn vers gelakte fiets zodat de lol zoals ik die in het begin had in het ligfietsen, wat is afgenomen. Doelbewust heb ik gezocht naar verkeersluwere routes en minder drukte op de weg om toch lekker door te kunnen fietsen zonder anderen de stuipen op het lijf te jagen,en ik doe vaker rustig aan omdat ik merk dat heel veel medegebruikers van 's heeren wegen geen rekening houden met de verschijning en de snelheid van een Quest. In het begin vond ik dat hun probleem maar daar ben ik enigzins van afgestapt. De gemiddelde forens reageert stekelig als ik me niet aanpas aan wat zij gewend zijn en wat zij normaal vinden en dat gaat ten koste van mijn fietsplezier. Dus mijd ik ze zoveel mogelijk. Ik ga het schelden en de agressie liever uit de weg. Deze week is dat gemakkelijk, geen hordes schoolfietsers en door de kou zijn er ook minder fietspadgebruikers. Die kou speelt mij ook parten, niet als ik op weg ben maar in- en uitstappen is nu geen pretje. Maar als ik eenmaal op pad ben onder mijn schuimkappie heb ik er toch nog steeds plezier in. En met het de lente in het vooruitzicht wordt dat alleen maar beter.

Dit jaar doet een aantal collega's weer mee met de Roparun. Een estafette-hardlooptocht van Parijs naar Rotterdam die ooit in de tegenovergestelde richting werd gehouden, vandaar de naam. Omdat de intocht in Parijs nogal wat problemen opleverde is de looprichting omgedraaid en komen ze nu aan in Rotterdam, waar de glorieuze intocht blijkbaar wel te organiseren is en dat is natuurlijk ook leuker voor alle vrienden en kennissen op de Via Gladiola, de Coolsingel. Je hebt met de Quest veel bekijks en ik ga er wat stickers op plakken om op die manier wat reclame te maken voor dit prachtige initiatief, dat als doel heeft fondsen te werven om het leven van terminale patienten draaglijker te maken. Dat gebeurt bijzonder succesvol en de stichting die dat allemaal organiseert doet met dat geld veel mooie dingen.
Ik was vanmiddag al begonnen met het plakken van de eerste sticker maar de Quest is rond en dat maakt het lastig als je een vlakke sticker van 60 bij 30 gaat plakken. De buitentemperatuur maakt het er allemaal niet soepeler op dus ik zal een minder koude dag af moeten wachten en wat bijverwarmen met een fohn want anders komen ze er niet mooi op te zitten. En als ik dan toch bezig ben kan ik gelijk de originele reflectiestrepen en de letters Quest aanbrengen, dan wordt 'ie weer wat minder kaal en ook beter zichtbaar in het donker, waar alle beetjes helpen.
Deze week kwam het zonnetje er al weer aardig doorheen, ik hoop dat we binnenkort volop kunnen genieten van het lenteweer. En dan ook graag eens in het weekend want doordeweeks roept den arbeid.