zondag 20 mei 2012

Naar Zeist en Parijs

De laatste weken staan in het teken van rechtop op een bukker met loopsnelheid van a (Parijs) naar b (Rotterdam) oefenen. Ik ga naar m'n werk ook op een stadsfiets. Om daar nog even aan te ontsnappen en lekker te liggen en flink op te schieten, ben ik voor de verandering bij m'n broer in Zeist koffie gaan drinken. Ik heb bij Ridderkerk het pontje genomen, daar waar veel toeristen oversteken die het 19 stuks tellende windmolenpark bij Kinderdijk gaan bezoeken. Daar vaart dit pontje een driehoek en in Krimpen aan de Lek ging ik van boord. Een cruise gemaakt met een luxe schip, voor 1,50 Euro. In Krimpen was het halve dorp opgebroken, net als de vorige keer dat ik er was. Joost mag weten waarom dit jaren moet duren maar van het fietspad, dat de Fietsersbond me adviseerde is de eerste 5 kilometer verdwenen, bagger geworden. Dus na wat heen en weer klooien hervond ik de geplande GPS route en toe begon het grote genieten want de route dwars (of diagonaal meer) door de Krimpenerwaard naar IJsselstein is een groene, landelijke, veelal autoluw geheel, een eldorado voor rustzoekers. Dus daar heb ik werkelijk genoten van de natuur, het zonnetje en het fietsen. Daar aangekomen hebben we gezellig bijgepraat, samen boodschappen gedaan en gegeten en de Roze trui een etappe zien rijden. Daarna nog wat detectives en heerlijk snurken. De volgende mogen na een stevig ontbijt weer op de terugweg, deze keer over de Algera- en van Brienenoordbrug, omdat ik twijfelde of de pont op zondag wel vaart rond de tijd dat ik over wil. Bleek maar 2 kilometer verder te zijn dan via de pont, en natuurlijk met wat meer klimmen en dalen. Maar dit was een heerlijk weekendje, vanaf nu is het tot en met Pinksteren alleen maar bukkeren en langzaamaan.
Ik heb de hele route uit Parijs in de GPS gezet, want een paar weken terug tijdens het oefenweekend reden we een paar keer verkeerd, en dat is heel erg frustrerend voor de lopers, en dat kwam volgens mij door de papieren routekaarten die je in kou, wind, regen en duisternis moet zien te volgen terwijl je de loper moed inspreekt, 'uit de wind' houdt en ten slotte ook nog de gewenste snelheid aanhoud. Gisteren even een stukje geprobeerd, in de felle zon is het geheel goed af te lezen, en in het donker ook (in een tunneltje even geprobeerd) dus ik hoop dat we wat voordeel hebben van het gebruik van de Garmin Oregon. Ik zoek eigenlijk nog een goede houder voor de Oregon op het fietsstuur, maar de standaard oplossing die Garmin zelf verkoopt schijnt but te zijn.

2 opmerkingen:

  1. Een GPS is natuurlijk de oplossing tegenwoordig, maar ook deze kent zijn problemen. Ongeschikte kaarten, verkeerde routering, ontbrekende waypoints (garmin, max 1000) Onderschat de invloed van het gebruik van achtergrondverlichting niet op het stroomverbruik. Een permanente voedingsbron (PedalPower+)op de fietsdinamo kan uitkomst bieden.
    Natuurlijk moet je vooraf getraint zijn in het gebruik van GPS. Dat geldt voor het gehele team.

    Met mijn lange afstand brevetten fietsen kreeg je een papieren roadboek mee. Later gelukkig vooraf in Excel formaat te downloaden. GPS tracks beschikbaar stellen is voor vele organisaties nog steeds een probleem.
    Die gedetailleerde route aanwijzingen printte ik, kein maar leesbaar, uit en knipte ik zo compact mogelijk uit. Daarna plakte ik alle pagina's onder elkaar en maakte het waterbestendig met plakfolie.
    Alles deed ik tussen twee lange stroken stevig doorzichtig plastic (3 meter elk)
    Deze rol deed ik in een op maakt gemaakte houder van 3 pvc buisjes.
    1 buisje om af te rollen, 1 om de tekst 'op te spannen' en te kunnen aflezen, en 1 om de gelezen tekst weer op te rollen.
    Ik had zo ongeveer 3-4 regels permanent in het zicht. De actuele regel had ik rood dun koord overheen gespannen. In een oogopslag bij de juiste regel. De andere regels kon ik nog lezen ter orientatie.
    Opzij een knop in de pvcbuis geplakt om steeds de trekkende rol op te schuiven. 2 kilometer tellers er naast. Een die permanent door loopt, een met een resetknop na elke opdracht. Alles bij elkaar 10x25 cm groot en paste op het stuurtje van mijn Quest. In de middelste leesrol had ik een 6v TL lampje gestopt op baterijen om 's nachts ook te kunnen lezen. Op de mijn motor vroeger had ik ook iets dergelijk met een klein flexibel leeslampje eroverheen gebogen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hee Theo,

    Er zijn allerlei manieren om je route voor je neus te krijgen, maar deze route wordt soms in de laatste dagen nog aangepast en dan krijg je nog meer knip en plakwerk als je het op zo'n rol zou hebben. Maar het is wel een creatieve manier. Ik zou het liefst een GPS hebben met een 7" scherm en een accu die het 36 uur doet. Helaas heb ik nu een scherm van een paar cm en iedere 2 a 3 uur batterijen wisselen, dus behelpen..

    groeten Cor

    BeantwoordenVerwijderen