zaterdag 7 maart 2020

Die @#$% vette zwarte vieze ketting...

Na enige jaren van radiostilte op Velomobielgebied, overigens zonder het wereldje vaarwel te zeggen want ik volg nog steeds de actieve bloggers, heb ik deze week de Quest maar weer eens uit de stalling gehaald en in de huiskamer onder handen genomen. Vanwege veranderende omstandigheden krijg ik nu weer meer tijd om met de Quest op pad te gaan en daar heb ik een aantal jaren naar uit gekeken. 

 De top eraf en de accu opgeladen, (overigens een zelf gemaakte accu van 6 oplaadbare C batterijen in een stuk afvoerpijp, die wel in gebruik zijn gebleven in andere huishoudelijk apparaten zodat er gelukkig nog leven in zat).

omdat ik eerst wilde weten of de elektr(onic)a allemaal nog functioneerde alvorens ik de mechanische staat van het voertuig zou gaan beschouwen. Dus de accu in de Quest geplaatst en alles uitgeprobeerd, en wie schetst mijn verbazing dat alle componenten die met die accu gevoed worden nog gewoon ouderwets functioneren. Zelfs de goedkope Chinese claxon stribbelde eerst wat tegen maar kwam toch op gang.
Uiteraard waren alle batterijen van andere componenten ook leeg, zoals de draadloze snelheids/cadansmeter/km teller en het bewegingsalarm (wat ik soms gebruik als ik de fiets ergens onbeheerd parkeer; uiteraard zo kort mogelijk want de mensheid kijkt nog altijd liefst met de handjes). Dat viel niet tegen, alles was nog gewoon bruikbaar.
Toen over naar de mechanica van dit oude beestje, want in mei 2003 zag hij(?)het levenslicht al. De banden lijken in orde na het oppompen, maar dat gaan we wel echt zien na een serieuze proefrit, ik heb en nu Durano plus voor onder liggen en een Marathon plus achter, dat plusgedoe blijkbaar gevoed door destijds, een jaar of  4 geleden, de angst voor lekrijden. Het wiel links heb ik er even onder vandaan gehaald om de zender van de km teller van een nieuwe batterij te voorzien en gelijk even de wielkast lichtjes uit te baggeren. De kogelkopjes zagen er nog aardig uit. Rechts kwam de troep er vanzelf uit zakken bij het sleutelen aan de fiets. De grote en de kleine ketting (jawel, deze heeft een tussenas en 3x 20" wieltjes) heb ik geheel verwijderd en behandeld zoals ik tegenwoordig de kettingen van mijn andere fietsen ook behandel, nl geheel ontvetten met terpentine, uit laten dampen, dan nog een badje met alcohol en dan in een geprepareerde verhitte bak met waxinelichtjes-kaarsvet gemixt met lampolie voor een juiste consistentie. Daardoor komt zowel binnenin de schakels als aan de buitenkant een goed smerende laag die ook nog waterafstotend is, maar in tegenstelling tot een olie- of vetgesmeerde ketting geen vuiligheid aantrekt en niet zo smerig zwart wordt. 


Daardoor blijven je benen en je fiets schoon en af en toe nabehandelen met een zelf geprepareerde fles acoholverdund kaarsvet houdt de ketting soepel en de wrijving minimaal. Deze methode heb ik op YouTube ontdekt en het bevalt me in de praktijk zodanig goed op mijn race - en ATBukkers dat ik het nu ook in de Quest zo geregeld heb. Daarnaast heb ik in de Quest de vloerbedekking vernieuwd, dat zag er ook niet meer uit, en heb ik even de derailleurs afgesteld en de kabelloop her en der gecheckt en vastgemaakt, en afgerond met de top opnieuw plaatsten en nieuwe pvc-tape rondom om de zaak waterdicht te maken. Nu is 'ie klaar voor gebruik en kunnen we los. 

Het zal ongetwijfeld tegenvallen, de fiets is niet de allerlichtste, ik zelf ook niet en het is dus wat langer geleden dat ik voor het laatst met de Quest op pad was, maar zoals ik nog goed weet is dat ik toch altijd verrast werd door het gemak waarmee je een voor buk-wielrenners wonderbaarlijke snelheid weet te ontwikkelen en dat je fietsten met de Quest ook lang kunt volhouden door de tamelijk relaxte lichaamshouding en goede ondersteuning. Geen geklooi met zeemleren kruizen, talkpoeder en allerlei smeersels, lekker de telefoonnavigatie in beeld, bidonnetje en bananen bij de hand, muziekje op, weinig last van wind en kou en onder de racekap zelfs geen last van neerslag. Later meer..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten