dinsdag 22 december 2015

Oliebollen zijn gaar dit jaar

Ik baal. Ik zat een lang zonder werk en, daar ben ik dan wel weer blij en dankbaar om, ik ben nu alweer een jaar full time aan het werk en dat bevalt me stukken beter dan werkloos zijn. Maar voordat ik werkloos werd deed ik kantoorwerk op fietsafstand, en in de ww bleef er veel vrije tijd over, dus had ik puf en tijd zat om veel en ver te fietsen. Maar nu heb ik lichamelijk, en ook qua reizen een veeleisender job, en daarnaast blijft bijzonder weinig energie, ruimte en tijd over om de Quest te pakken. Die staat nu al zielig een 3/4 jaar in de garage te verstoffen. Helaas, als ik er aan denk baal ik stevig maar het komt er gewoon niet meer van om 'm effe te pakken en de sporen te geven, ook al weet ik hoe intens ik daar voorheen van genoot.

En nu zeker, nu ik weer allerlei nieuws lees over de oliebollentocht, waar ik de afgelopen jaren eigenlijk naar toe leefde na de zomer, nu baal ik nog steviger want ik heb geen conditie en ik kom geen meter meer vooruit, dus heeft het weinig zin af te reizen naar Twente om daar deze traditionele rondrit mee te maken. Helaas. Ik heb er jaren met plezier aan meegedaan maar ik laat dit jaar verstek gaan. Maar er blijft nog een klein beetje hoop, ik heb het nog niet over mijn hart kunnen verkrijgen de Quest weg te doen, mijn jongste zoon is wel geïnteresseerd, misschien ziet hij het wel zitten om binnen afzienbare tijd met de Quest te gaan woon-werken ofzo. Totdat dit duidelijk is hou ik 'm nog.

Ik wens de bofkonten die wel naar de OBT gaan veel plezier en weinig pech, en ieder die dit leest voortreffelijke Kerstdagen.

vrijdag 3 juli 2015

blikje ease of mind

Afgelopen weken ben ik lekker op vakantie geweest, lekker onbewust van alle nadelen met het vliegtuig naar Turkije. Omdat ik toe was aan een poosje niks hoeven in een lekker klimaat. Dat lekkere klimaat, dat kennen we, zo blijkt na mijn terugkomst, hier ook. alleen het niks hoeven te doen is hier helaas alweer voorbij. En dat niks doen hou ik ook maar even vol, want hele dagen lui niks doen is niet lang leuk. Ik ben er lekker met een geleende boodschappenfiets opuit geweest en dat is me goed bevallen. dagelijks een kilometertje of 25 a 30, lekker veel rijwind, onderweg alle mogelijke terrasjes uitproberen, lekker eten en drinken, zalig. En waar ik al jaren lol van heb is een simpel spuitbusje van de Lidl, met een slangetje eraan, waarmee je je band kunt repareren als die onverhoopt lekt mocht raken onderweg. Geen idee of het werkt als er echt een band lek gaat, maar het werkt heel goed om mij onderweg het gevoel te geven dat een lekke band mij niet gaat deren, en dat voor minder dan een knaak. En omdat ik helemaal niet weet of het werkt ga ik het zo lang mogelijk niet uitproberen en ga ik ook reacties die daar over lijken te gaan zeker niet plaatsen, alleen maar om het idee in stand te houden.

Omdat het nu zo ontzettend warm is in Nederland ga ik nauwelijks op pad met de Quest en des te meer met de bukker, lekker veel rijwindkoeling, en als ik in een minder sportieve bui ben met de Spartamet, helemaal not done natuurlijk, maar wel lekker fris en van zichzelf nauwelijks zweetopwekkend. en altijd vergezeld van mijn pechspray.....

vrijdag 27 maart 2015

Verhelpen aanlopende achterband

Vergeten te melden in mijn vorige post: het verhelpen van een aanlopende achterband, heb ik zelf vorige week gedaan. Ik had het al eens vaker. Vaak heb je daar alleen last van in snel genomen of scherpe bochten. Toen is in Dronten mijn achterbrug gericht, maar nu is het weer terug, mede door de omvang van de achterband, een 50mm brede Marathon +.

Uiteraard moet je eerst checken of er geen stuk bagage, trui, pomp etc. in je achteronder ligt wat tegen de wielkast drukt en zodoende de kast tegen de band duwt waardoor de zaak aanloopt. Check ook of je vering en verdere ophanging nog in orde is. Ik begrijp dat een Risse demper te lage druk kan hebben, kledingknaapjes die moe worden etc..Verder moet je even checken of er niet te veel speling op je achterwiellagers of op de achterbrug zit, want dan ben je verder van huis en werkt dit trucje niet. Dat check ik zelf simpelweg door de fiets helemaal achteraan vast te pakken en de staart dan lichtjes dwars heen en weer te bewegen. Als er lagers of ophanging stuk zijn merk je dat direct, dan gaat de heen- en weerbeweging gepaard met trillingen en voelt bibberig. Maar als dat soepel gaat en de uitslag van de beweging van de staart met de band aan de vloer is een cm of 5 a 8 dan is dat over het algemeen wel in orde.

Loopt de band desalniettemin aan, dan kun je het volgende doen: kijk aan welke kant de band aanloopt, dat is bij mijn model Quest ongetwijfeld de linkerkant, omdat de band niet in het midden van de wielkast draait maar bij mij links uit het midden zodat je je buitenband rechts kunt wisselen zonder het wiel eruit te halen. Ja ja, over onze fietsen is uit en te na nagedacht. Is dat inderdaad links, dan kun je,  beginnend bij het ventiel de spaken aan de linkerkant allemaal een slag (360 graden) losdraaien (met de klok mee als deze op z'n rug ligt)  en aan de rechterkant allemaal een slag (360 graden) (dus tegen de klok in) aandraaien. Loopt het wiel rechts aan dan moet het wiel juist een fractie naar links, dan draai je dus de spaken rechts losser en links vaster.  De kans is aanzienlijk dat dit het euvel oplost, dankzij een marginale verplaatsing van de velg en dus de band ten opzichte van de naaf. Blijkt na een proefrit over een bochtig cq snel parcours dat het nog niet over is dan kun je dit nog een keer doen. Help dat ook niet dan zou ik niet verder gaan want dan raakt straks je fiets in onbalans als het wiel te ver uit het midden zou gaan lopen. Er rest een bezoek aan een vakman.

Over met de klok mee gesproken: dit weekend gaat de zomertijd weer in. En dan draait de korte wijzer om 2 uur met de klok mee naar 3 uur, hoe die ook ligt.

dinsdag 24 maart 2015

Ovalen

Ik las ergens een stukje over of het nou ovale of ovalen tandwielen zijn. Daar was het idee dat het ovale moest zijn en na wat goochelen lijkt dat te kloppen, vergelijkbaar met ronde of vierkante tandwielen. Niet met metalen, gouden, houten of blikken tandwielen.
In de vaklessen rijwielhersteller in mijn jeugd was het gebruik van het woord tandwielen voor de kettingwielen van de fiets verboden, want dat waren geen tandwielen. Tandwielen grijpen in een ander tandwiel.

Maar ter zake. Ovale kettingwielen van Rotor. De afgelopen maanden heb ik er veel over gelezen en nu was ik toch toe aan nieuwe ketting + bladen + pignon, zodat ik sowieso moest investeren. Links en rechts al eens naar prijzen gekeken maar ze vragen wel de hoofdprijs voor een paar stukjes gefreesd aluminium. Ook P.d'O even benaderd maar daar was ik evenveel,zo niet meer kwijt dan via noem maar op welke internetaanbieders. Daar krijg je dan wel de afstelgeheimen bij. Omdat hij reclame maakte met actietarieven deed ik daar nog even een beroep op, maar als rechtgesnaarde zakenman gaf hij geen krimp, de actieperiode was net voorbij, jammer. Nu heeft 'ie weer een actie, toen ik er een paar weken geleden naar vroeg kon het niet.

Toen maar besloten om op marktplaats in de gaten te houden of mijn maat daar misschien langs zou komen en met een beetje geduld is dat uiteindelijk gelukt. Twee net ingelopen bladen, de ketting en cassette was inmiddels binnen, netjes thuisgestuurd voor een prettig bedrag. Toen ging de zoektocht naar de juiste montage en afstelling van de bladen pas echt beginnen, want de standaard montage aanpak zoals je die overal kunt vinden voor een bukker, schijnt niet te gelden voor een ligfiets. Uiteraard veel blogs en discussies doorgespit, doorspekt met wetenschappelijke onderzoeken en uiteindelijk heb ik de bladen er nu opzitten. Het is niet moeilijk, maar je doet het als gevolg van alle goedbedoelde handleidingen en aanwijzingen redelijk snel fout, en dan is het effect misschien ook al beter, maar niet optimaal. Zo las ik op de blog van Adri Bobslee dat hij in februari 2014 de q-rings had gemonteerd en dat hij er na bijna een jaar door P.d'O op werd geattendeerd dat ze verkeerd gemonteerd zaten. Toch had hij al een beter gevoel bij de aanpassingen, ook al zaten ze verkeerd. Zijn blog bevat alleen foto's van de verkeerd gemonteerde bladen en daar wordt je dus niet duidelijk hoe het dan wel moet.


De aanpak is deze: ga in of op je ligger zitten/liggen en zoek het onderste dode punt met je rechter pedaal, dat is waar het zo ver mogelijk van je af zit. Leg vast hoe je pedaal er dan bijstaat, door een streep op een frame of een stuk karton ofzo, zodat je weet dat je crank precies in deze stand staat als je de volgende stap neemt: Op het kettingwiel staan bij een paar montagegaten 1 tot 5 stipjes. Hou het blad voor je crank en stel de stand vast wanneer je ketting de eerste hele tand van het kettingwiel, waar de ketting als eerste op het kettingwiel komt, aangrijpt en hou daar het gat bij waar het ene stipje bij staat. In deze stand moet nu het blad worden gemonteerd. Bij mij is dat 3 montagegaten eerder dan bij een bukker. zie de foto.
In de onderste cirkel staat 1 stipje, het gat rechts ernaast 3 en ernaast 5. (die met 2 en 4 zitten een half tandwiel verderop); die met 1 stipje moet je hebben, volg de onderste pijl. Volg het volgende pijltje naar boven en vind daar de eerste aangrijpende tand. de andere bladen kun je in de zelfde stand monteren.
Kind kan de was doen. Volgens de handleidingen moet je er gewoon een tijd mee gaan fietsen en als je er aan gewend bent kun je eventueel je blad nog een standje naar voor of naar achter verschuiven, dan zou je eventueel nog verdere verbeteringen kunnen ervaren of juist niet. De eerstvolgende stand is dan wel het blad bijna 180 graden doordraaien, 17 gaten verder is een standje terug, 18 gaten verder is een standje vooruit. Het hele blad is 35 gaten. 

Dan moet de derailleur vaak ook nog lichtjes bijgesteld worden want bij het onronde blad is de straal deels kleiner dan je oude blad, en deels groter, waardoor er een kansje bestaat dat het blad de derailleur raakt. 
Nu heb ik vanmiddag een proefritje gemaakt in de straat met de kap eraf, die moest er er toch af, omdat ik ook een storing in de ledknippers had. En het geeft je zoveel meer ruimte om de ketting te vervangen en goed bij de derailleur te werken dat ik het niet met de kap er op zou willen doen. Maar dat is wel mogelijk. Mijn proefrit verliep voorspoedig, ik vond het al soepel gaan, maar dat kan het placebo effect zijn, omdat ik wil dat het soepeler gaat ofzo. Morgen gaat de kap er weer op en dan zal ik later op de van Brienenoordbrug  zien of ik door hetzelfde placebo effect sneller omhoog fiets. Als dat zo is ben ik tevreden. 

dinsdag 27 januari 2015

racekap "Sinner" model

Ook ik mag me gelukkig prijzen over een velomobielkap (het Texelse deksel) te beschikken. Waarom dit model? Simpel, meer had ik er niet voor over. Sinds de aanschaf ervan ben ik met nog meer plezier gaan fietsen, en trek ik me nog minder aan van de weersomstandigheden, behalve de wind, waar ik inmiddels respect voor heb, want ik heb al veel gezien wat mis kan gaan met een Quest en teveel wind. Soms is het de wind die je het laatste zetje geeft in de verkeerde richting waardoor iets faliekant misloopt. Ik heb er de verhalen over gelezen en gehoord en boven windkracht 5 laat ik mijn Quest staan. Zeker nu ik met enige regelmaat over de van Brienenoordbrug reis, daar ben je ook nog es een meter of tig boven het maaiveld een speelbal van de wind, naast de, vooral buiten de spits, voortrazende bussen en vrachtwagens die ook de nodige luchtverplaatsing veroorzaken.
De kap houdt kou, neerslag, al te nieuwsgierige blikken, vogels, vogelpoep, insecten en grijpgrage handjes buiten, en het geluid van mijn mp3speler (en alle andere ketting- en ander  mechanisch gerammel) en armen en hoofden binnen (handig bij het omlazeren, lastig bij het bedienen van verkeerslichtschakelaars, eventueel op te lossen met een (uitschuifbaar) stokje met rubber dop aan het einde). 
Hier vind je hoe ik mijn kap zodanig heb aangepast dat deze geschikt geworden is om de fiets met inhoud en al op slot te zetten.  In latere posts heb ik verteld hoe ik dacht de oorgaten dicht te maken, maar deze oplossingen bleken geen van allen afdoende. Uiteindelijk ben ik gegaan voor de ouderwetse boutje-door-gaatje constructie. Ik heb restjes lexan, over na het knippen van viziertjes, in een ovaaltje geknipt, zodat het rondom een centimeter groter is dan de oren van de kap.  Aan de bovenkant vallen de ruitjes binnen de kap, om inregenen en - sijpelen te voorkomen, Daar moet je ze dus een stukje inknippen. De rest van de ruitjes valt aan de buitenkant tegen de kap. Ik heb de ruitjes voor het monteren even in de bankschroef (met alu bekbeschermers)  een beetje schuin 'gezet' ( gebogen) zodat het ruitje na montage genoeg spanning bevat om het aan te laten sluiten tegen de kap. Inregenen is nu nauwelijks mogelijk. Wordt het te warm of beslaat alles teveel dan schuif ik een stukje buisisolatie (wat gebruikt wordt om waterleiding en cv-buizen te isoleren) op de onderste rand van het oorgat. het stuk isolatie (dat ok nog zeer weinig weegt) klemt zich daar vast en houd en passant het raam een stukje open. Hieronder 2 foto's van mijn oplossing, ook te vinden op twitter.