Top wafels

Gisteren stond de Stroopwafeltocht op de agenda. En omdat het weer toch wel heel erg meewerkte en ik er de afgelopen dagen een beetje naar uit keek, ben ik lekker op pad gegaan via de vooraf met hulp van Fietsersbond.nl vastgestelde route. Het zonnetje scheen er flink op los, zodanig dat ik aan het einde van de dag zelfs een kleurtje had opgelopen. Maar er stond een fris dun windje dus ik ben in mijn fietsshirt met korte mouwtjes maar dan wel onder de schuimkap vertrokken en aldus richting de Waag in het nog immer schilderachtige Gouda gereden. Ik was daar netjes op tijd, genoeg ruimte om een rondje rond het oude stadhuis op de markt te maken, gezellig druk want er was een soort markt gaande. Even de clicker onder m'n linkerschoen vastgedraaid met de multitool, want deze werkt zich blijkbaar los. Heb ik die dag nog een keer moeten doen, deze keer wat meer kracht gezet bij het vastdraaien. Ook even wat tourists te woord moeten staan, die Fransen beginnen altijd direct over de moteur, (Oui, c 'est moi) maar wel grappig, al die belangstelling. Op dat moment gaf Bram acte de presence met zijn Quest, en er waren er nog 3, allemaal geel, van Marcel, Jules en Elly, en een flink aantal open liggers, twee roeiers en wat tandems, zo'n 26 mens, al met al een flinke opkomst.

Direct werden de verrassingen rondgedeeld en na wat groepsfoto's gingen we op pad.

Een mooie tocht, rustig aan gereden, ook goed voor de sociale contacten, tussenstop bij fort Wierickerschans bij Bodegraven, (Helaas niet bij Brouwerij de Molen in Bodegraven, waar we wel langs kwamen, en waar ik wel vaker een stoppie maak vanwege hun superbieren) alwaar koffie met appelgebak gretig aftrek vond, en erna wederom vervolgd, door leuke plaatsjes maar ook door Gouda, wat een aardige fietsstad is voor zover ik heb kunnen vaststellen. Veel autoluw maar ook wel veel opgebroken. Het eindpunt van de route was verrassenderwijs niet de Waag waar we gestart waren maar het woonadres van de organisators die niets dan lof verdienen voor dit grandioze initiatief en de vlekkeloze organisatie, en het hield maar niet op, want we werden ook nog uitgenodigd voor een drankje. Aangezien ik nog een 30 km voor de boeg had, en de route de stad uit me niet helder voor de geest stond ben ik met Bram meegereden naar de Markt vanwaar ik mijn heenroute weer op kon pikken en aldus nog even de pedaaltjes flink heb laten tollen om thuis moe maar voldaan languit te gaan op de bank. Zo hoort een dag van een VM-er eruit te zien. Toppie.