ZIT-Training

Jawel, ik ben er nog, maar wel drukdrukdruk. Een bezig baasje, want ik ga voor ons Roparunteam de lopers begeleiden tijdens de Roparun, vroeger van Parijs naar Rotterdam, tegenwoordig andersom, want de Coolsingel afsluiten doen ze makkelijker dan de Champs Elysees. En de 'grandioze intocht' is dichter bij huis natuurlijk leuker want beter bezocht door vrienden, kennissen en collegae. Maar hoe werkt dat dan: nou je moet het niet hebben van je fietsvermogen want hard ga je niet vaak, een loper loopt op dat soort afstanden (560 KM met z'n 8-en) een kilometer of 11 tot 14 per uur, met 2 hele handen in je neus bij te houden. Nee, het gaat om het zitvlees en je koubestendigheid want het was afgelopen weekend bijzonder koud en vroeg. De Roparun is een estafetterun die met 2 teams gelopen wordt, om de beurt een uur of 6 of iets van 60 a 70 KM. Tijdens het lopen van het ene team heeft het andere team tijd om te eten, te douchen en te slapen. De lopers lopen om de beurt een kilometer, de fietsers fietsen 4 van die 6 uur. 2 uur ben je chauffeur van het begeleidingsvoertuig, 2 uur voorfietser voor de loper, en 2 uur erachter, en dat is om te navigeren en de loper te beschermen tegen het overige verkeer. Want in Frankrijk en België (en hier trouwens ook best nog vaak) zijn de wegen zelden voorzien van fietspaden en verlichting dus je loopt soms gewoon op de weg, en als het pikkedonker is ben je een potentieel slachtoffer. Tuurlijk worden vaak autoluwe wegen opgezocht maar een garantie daarop heb je zeker niet. Vandaar de goed verlichte fietsers en de verlichte hesjes. Om te wennen aan de gang van zaken zijn we dit weekend ten zuiden van Antwerpen gestart, en dan met de twee teams los van elkaar, met een half uur ertussen ofzo, zodat je elkaar niet in de weg zit.

Toen 60 km gedaan, naar een hotel halverwege, daar inderdaad maar een uur of 5 geslapen en toen weer verder 60 km richting Rotterdam, via de officiële route, dan leer je die ook vast kennen. En aangezien het de afgelopen weken net herfst is met temperaturen van een graadje of 5 a 6 en regen en wind werd er heel veel gevraagd van je kacheltje, want je voeten vallen er op een gegeven moment bijna af. Ach, we hebben het er voor over, de fondsen die we zodoende scoren worden ingezet om het leven wat terminale patiënten nog rest zoveel mogelijk te veraangenamen dus ik doe het graag. Helaas staat in de reglementen dat een fiets op meer dan 2 wielen niet is toegestaan, en een Quest zou sowieso alleen handig zijn als ik er zelf in blijf fietsen, maar dat hou ik niet vol, een uurtje of 45, en een ligger op 2 wielen is ook niet geschikt als je voor de zichtbaarheid meefietst dus het wordt een ouderwetse bukker. En om zitvlees te kweken, zadelpijn is niet fijn, en mij ook vreemd sinds ik de Quest heb, berij ik de bukker nu dagelijks en rek ik het zadelgevoel door des avonds op een home-trainer voor de tv te 'zitten'. Raar verhaal, ik doe zit-training..