vrijdag 18 september 2020

Verkocht : QUEST 78

Hieronder het verhaal dat ik schreef toen ik besloot om de Quest te verkopen. 

Dit schrijf ik nu de Quest daadwerkelijk verkocht is en de nieuwe eigenaar vertrokken is. Hiermee eindigt dit BLOG. Bedankt alle volgers en lezers.


Helaas, ik heb heel veel plezier beleefd aan mijn Quest, die ik in eerste instantie had gekocht om mee te forenzen, en dat zonder steeds natgeregend op het werk te verschijnen. Dat heeft een aantal jaren prima gewerkt en ook na deze baan ben ik met de Quest blijven genieten, totdat een veeleisende vermoeiende baan mij zoveel energie ging kosten dat ik geen puf meer had om met de Quest op pad te gaan. Maar ondanks dat is het nog steeds een aantrekkelijk vervoermiddel en heel geschikt om dagelijks woonwerk te trappen, of om langere tochten te maken in het weekend. Zonder dat je last hebt van regen of kou. 

Maar nu vaker met anderen ga fietsen blijkt de Quest voor mij geen sociaal vervoermiddel, fietsen op een gewone fiets is toch van een ander kaliber, en in een groep met gewone fietsen is een velomobiel niet echt handig. Vandaar dat ik tegenwoordig een gewone fiets gebruik en de Quest in de garage staat te verstoffen, ook zonde. 

Voor iemand die wel een velomobiel wil maar daar geen 8 tot 9 duizend voor over heeft is dit een mooie optie. Deze Quest is niet superlicht, maar wel geschikt om nog jaren plezier aan te beleven, en voorzien van alle gemakken, zoals je in de Marktplaats advertentie kan lezen:   

Door de stroomlijn fiets je gemakkelijk 40KM/u of sneller en je zit warm, droog en uit de wind, ideaal voor de komende seizoenen. Gebruikssporen, KMstand rond 60.000, maar prima onderhouden en technisch 100%.

Dit is een vroeger model Quest, van glasvezel, en met een tussenas, dus eenvoudig om te bouwen naar electrisch. Wordt geleverd met racekap, zomerkap, deksel, reserve binnen- en buitenbanden. Q-rings voorbladen, 18 speed, gewaxte ketting dus geen smerige kuiten meer, ventilerend zitkussen, verstelbare B&M Ixon IQ Speed koplamp met accu en lader, LED licht, remlicht en richtingaanwijzers, claxon en bel.
Geen losse onderdelen te koop.
Proefrit mogelijk.




















zaterdag 7 maart 2020

Die @#$% vette zwarte vieze ketting...

Na enige jaren van radiostilte op Velomobielgebied, overigens zonder het wereldje vaarwel te zeggen want ik volg nog steeds de actieve bloggers, heb ik deze week de Quest maar weer eens uit de stalling gehaald en in de huiskamer onder handen genomen. Vanwege veranderende omstandigheden krijg ik nu weer meer tijd om met de Quest op pad te gaan en daar heb ik een aantal jaren naar uit gekeken. 

 De top eraf en de accu opgeladen, (overigens een zelf gemaakte accu van 6 oplaadbare C batterijen in een stuk afvoerpijp, die wel in gebruik zijn gebleven in andere huishoudelijk apparaten zodat er gelukkig nog leven in zat).

omdat ik eerst wilde weten of de elektr(onic)a allemaal nog functioneerde alvorens ik de mechanische staat van het voertuig zou gaan beschouwen. Dus de accu in de Quest geplaatst en alles uitgeprobeerd, en wie schetst mijn verbazing dat alle componenten die met die accu gevoed worden nog gewoon ouderwets functioneren. Zelfs de goedkope Chinese claxon stribbelde eerst wat tegen maar kwam toch op gang.
Uiteraard waren alle batterijen van andere componenten ook leeg, zoals de draadloze snelheids/cadansmeter/km teller en het bewegingsalarm (wat ik soms gebruik als ik de fiets ergens onbeheerd parkeer; uiteraard zo kort mogelijk want de mensheid kijkt nog altijd liefst met de handjes). Dat viel niet tegen, alles was nog gewoon bruikbaar.
Toen over naar de mechanica van dit oude beestje, want in mei 2003 zag hij(?)het levenslicht al. De banden lijken in orde na het oppompen, maar dat gaan we wel echt zien na een serieuze proefrit, ik heb en nu Durano plus voor onder liggen en een Marathon plus achter, dat plusgedoe blijkbaar gevoed door destijds, een jaar of  4 geleden, de angst voor lekrijden. Het wiel links heb ik er even onder vandaan gehaald om de zender van de km teller van een nieuwe batterij te voorzien en gelijk even de wielkast lichtjes uit te baggeren. De kogelkopjes zagen er nog aardig uit. Rechts kwam de troep er vanzelf uit zakken bij het sleutelen aan de fiets. De grote en de kleine ketting (jawel, deze heeft een tussenas en 3x 20" wieltjes) heb ik geheel verwijderd en behandeld zoals ik tegenwoordig de kettingen van mijn andere fietsen ook behandel, nl geheel ontvetten met terpentine, uit laten dampen, dan nog een badje met alcohol en dan in een geprepareerde verhitte bak met waxinelichtjes-kaarsvet gemixt met lampolie voor een juiste consistentie. Daardoor komt zowel binnenin de schakels als aan de buitenkant een goed smerende laag die ook nog waterafstotend is, maar in tegenstelling tot een olie- of vetgesmeerde ketting geen vuiligheid aantrekt en niet zo smerig zwart wordt. 


Daardoor blijven je benen en je fiets schoon en af en toe nabehandelen met een zelf geprepareerde fles acoholverdund kaarsvet houdt de ketting soepel en de wrijving minimaal. Deze methode heb ik op YouTube ontdekt en het bevalt me in de praktijk zodanig goed op mijn race - en ATBukkers dat ik het nu ook in de Quest zo geregeld heb. Daarnaast heb ik in de Quest de vloerbedekking vernieuwd, dat zag er ook niet meer uit, en heb ik even de derailleurs afgesteld en de kabelloop her en der gecheckt en vastgemaakt, en afgerond met de top opnieuw plaatsten en nieuwe pvc-tape rondom om de zaak waterdicht te maken. Nu is 'ie klaar voor gebruik en kunnen we los. 

Het zal ongetwijfeld tegenvallen, de fiets is niet de allerlichtste, ik zelf ook niet en het is dus wat langer geleden dat ik voor het laatst met de Quest op pad was, maar zoals ik nog goed weet is dat ik toch altijd verrast werd door het gemak waarmee je een voor buk-wielrenners wonderbaarlijke snelheid weet te ontwikkelen en dat je fietsten met de Quest ook lang kunt volhouden door de tamelijk relaxte lichaamshouding en goede ondersteuning. Geen geklooi met zeemleren kruizen, talkpoeder en allerlei smeersels, lekker de telefoonnavigatie in beeld, bidonnetje en bananen bij de hand, muziekje op, weinig last van wind en kou en onder de racekap zelfs geen last van neerslag. Later meer..

woensdag 19 september 2018

Allekabels verkoopt nepkabels met fake specificaties en houdt zich vervolgens van de domme

Het is hier heel lang stil geweest maar ik voel nu behoefte deze blog maar weer 'ns nieuw leven in te blazen. Want eerder heb ik hier mijn ongenoegen geuit over een rijschool die zich onheus gedroeg en dat had uiteindelijk het effect dat de rijschoolhouder aan mijn voordeur stond met het verzoek de bewuste blog aan te passen, omdat het hem toch wel veel omzet scheelde. Omdat ik hem vooraf de keuze heb gegeven: OF ons tegemoet komen (dat was een koopje voor hem)  OF de gevolgen dragen, heb ik zijn verzoek naast me neer gelegd en heeft hij in arren moede de naam van de rijschool veranderd.  Zo kan het dus lopen.

Nu heb ik weer een zodanig meningsverschil met een leverancier dat ik vind dat dat best aan de grote(re) klok gehangen mag worden. Dat doe ik echt niet vaak maar nu loopt het de spuigaten weer uit. En daarom doe ik hier maar een poging deze toestand wereldkundig te maken en anderen te helpen voorkomen in de Allekabels-valkuil terecht te komen.
Wij wilden een sneller netwerk en daarom hebben we besloten het helemaal opnieuw op te zetten en dan zodanig dat we er de komende jaren mee vooruit kunnen. Dus we hebben wat advies gevraagd en dat hield in dat we het netwerk moesten opbouwen met een bepaalde categorie componenten in verband met snelheid, bandbreedte en storingsgevoeligheid.
Koop je kabels en andere componenten die verkocht worden met een bepaalde specificatie dan mag je er vanuit gaan dat ze, eenmaal in het netwerk opgenomen, ook werkelijk aan die specs voldoen. Helaas is dat bij Allekabels.nl niet zo, en daar zijn we op een minder prettige manier achter gekomen. Het netwerk, eenmaal opgeleverd, is doorgemeten door een netwerkprofessional en die gaf aan dat de prestaties helaas veel lager uitvielen dan wat we volgens de specificaties zouden mogen verwachten. Dus alle werk was voor niet geweest: geïnvesteerd, netwerk vervangen, alles aangesloten en hoppa: niks opgeschoten. Het werkt, maar lang niet snel genoeg.

Allekabels heeft "in een beschermde omgeving" een eigen test gedaan en, wat blijkt: de slager keurt zijn eigen vlees en haalt "behoorlijke" snelheden. Toe maar. Met een plaatje erbij wat u en ik ook kunnen afdrukken als je je internetsnelheid op Speedtest uitprobeert. Heel amateuristisch en oncontroleerbaar. En verder zal het volgens Allekabels "wel aan de andere componenten liggen" (die we niet bij Allekabels hebben gekocht).
Net alsof je een jerrycan van 20 liter koopt, er kan maar 10 liter in en de leverancier zegt : er gaat behoorlijk veel vloeistof in, niet zo zeuren.  Al met al laat Allekabels ons nu met de schade zitten: we moeten weer veel componenten nieuw kopen, connectors kan je helaas maar 1 keer aan een kabel "knijpen", en  alle werk opnieuw uitvoeren. Allekabels heeft nog wel de euvele moed ons een "beter geschikte" kabel aan te bieden die we dan met een paar procent korting mogen kopen. Haha, waarom zouden we ze nu wel geloven? Ze verkopen sjoemelkabels met sjoemelspecs en nu opeens zouden hun specs wel kloppen. 
Conclusie:
Het is zo dat er veel kabels met te rooskleurige specs op internet te koop zijn. Zorg dat u een betrouwbare leverancier vindt voor uw netwerkspullen want Allekabels bekommert zich niet over de kwaliteit van hun product. En ze garanderen al helemaal niks.

dinsdag 22 december 2015

Oliebollen zijn gaar dit jaar

Ik baal. Ik zat een lang zonder werk en, daar ben ik dan wel weer blij en dankbaar om, ik ben nu alweer een jaar full time aan het werk en dat bevalt me stukken beter dan werkloos zijn. Maar voordat ik werkloos werd deed ik kantoorwerk op fietsafstand, en in de ww bleef er veel vrije tijd over, dus had ik puf en tijd zat om veel en ver te fietsen. Maar nu heb ik lichamelijk, en ook qua reizen een veeleisender job, en daarnaast blijft bijzonder weinig energie, ruimte en tijd over om de Quest te pakken. Die staat nu al zielig een 3/4 jaar in de garage te verstoffen. Helaas, als ik er aan denk baal ik stevig maar het komt er gewoon niet meer van om 'm effe te pakken en de sporen te geven, ook al weet ik hoe intens ik daar voorheen van genoot.

En nu zeker, nu ik weer allerlei nieuws lees over de oliebollentocht, waar ik de afgelopen jaren eigenlijk naar toe leefde na de zomer, nu baal ik nog steviger want ik heb geen conditie en ik kom geen meter meer vooruit, dus heeft het weinig zin af te reizen naar Twente om daar deze traditionele rondrit mee te maken. Helaas. Ik heb er jaren met plezier aan meegedaan maar ik laat dit jaar verstek gaan. Maar er blijft nog een klein beetje hoop, ik heb het nog niet over mijn hart kunnen verkrijgen de Quest weg te doen, mijn jongste zoon is wel geïnteresseerd, misschien ziet hij het wel zitten om binnen afzienbare tijd met de Quest te gaan woon-werken ofzo. Totdat dit duidelijk is hou ik 'm nog.

Ik wens de bofkonten die wel naar de OBT gaan veel plezier en weinig pech, en ieder die dit leest voortreffelijke Kerstdagen.

vrijdag 3 juli 2015

blikje ease of mind

Afgelopen weken ben ik lekker op vakantie geweest, lekker onbewust van alle nadelen met het vliegtuig naar Turkije. Omdat ik toe was aan een poosje niks hoeven in een lekker klimaat. Dat lekkere klimaat, dat kennen we, zo blijkt na mijn terugkomst, hier ook. alleen het niks hoeven te doen is hier helaas alweer voorbij. En dat niks doen hou ik ook maar even vol, want hele dagen lui niks doen is niet lang leuk. Ik ben er lekker met een geleende boodschappenfiets opuit geweest en dat is me goed bevallen. dagelijks een kilometertje of 25 a 30, lekker veel rijwind, onderweg alle mogelijke terrasjes uitproberen, lekker eten en drinken, zalig. En waar ik al jaren lol van heb is een simpel spuitbusje van de Lidl, met een slangetje eraan, waarmee je je band kunt repareren als die onverhoopt lekt mocht raken onderweg. Geen idee of het werkt als er echt een band lek gaat, maar het werkt heel goed om mij onderweg het gevoel te geven dat een lekke band mij niet gaat deren, en dat voor minder dan een knaak. En omdat ik helemaal niet weet of het werkt ga ik het zo lang mogelijk niet uitproberen en ga ik ook reacties die daar over lijken te gaan zeker niet plaatsen, alleen maar om het idee in stand te houden.

Omdat het nu zo ontzettend warm is in Nederland ga ik nauwelijks op pad met de Quest en des te meer met de bukker, lekker veel rijwindkoeling, en als ik in een minder sportieve bui ben met de Spartamet, helemaal not done natuurlijk, maar wel lekker fris en van zichzelf nauwelijks zweetopwekkend. en altijd vergezeld van mijn pechspray.....

vrijdag 27 maart 2015

Verhelpen aanlopende achterband

Vergeten te melden in mijn vorige post: het verhelpen van een aanlopende achterband, heb ik zelf vorige week gedaan. Ik had het al eens vaker. Vaak heb je daar alleen last van in snel genomen of scherpe bochten. Toen is in Dronten mijn achterbrug gericht, maar nu is het weer terug, mede door de omvang van de achterband, een 50mm brede Marathon +.

Uiteraard moet je eerst checken of er geen stuk bagage, trui, pomp etc. in je achteronder ligt wat tegen de wielkast drukt en zodoende de kast tegen de band duwt waardoor de zaak aanloopt. Check ook of je vering en verdere ophanging nog in orde is. Ik begrijp dat een Risse demper te lage druk kan hebben, kledingknaapjes die moe worden etc..Verder moet je even checken of er niet te veel speling op je achterwiellagers of op de achterbrug zit, want dan ben je verder van huis en werkt dit trucje niet. Dat check ik zelf simpelweg door de fiets helemaal achteraan vast te pakken en de staart dan lichtjes dwars heen en weer te bewegen. Als er lagers of ophanging stuk zijn merk je dat direct, dan gaat de heen- en weerbeweging gepaard met trillingen en voelt bibberig. Maar als dat soepel gaat en de uitslag van de beweging van de staart met de band aan de vloer is een cm of 5 a 8 dan is dat over het algemeen wel in orde.

Loopt de band desalniettemin aan, dan kun je het volgende doen: kijk aan welke kant de band aanloopt, dat is bij mijn model Quest ongetwijfeld de linkerkant, omdat de band niet in het midden van de wielkast draait maar bij mij links uit het midden zodat je je buitenband rechts kunt wisselen zonder het wiel eruit te halen. Ja ja, over onze fietsen is uit en te na nagedacht. Is dat inderdaad links, dan kun je,  beginnend bij het ventiel de spaken aan de linkerkant allemaal een slag (360 graden) losdraaien (met de klok mee als deze op z'n rug ligt)  en aan de rechterkant allemaal een slag (360 graden) (dus tegen de klok in) aandraaien. Loopt het wiel rechts aan dan moet het wiel juist een fractie naar links, dan draai je dus de spaken rechts losser en links vaster.  De kans is aanzienlijk dat dit het euvel oplost, dankzij een marginale verplaatsing van de velg en dus de band ten opzichte van de naaf. Blijkt na een proefrit over een bochtig cq snel parcours dat het nog niet over is dan kun je dit nog een keer doen. Help dat ook niet dan zou ik niet verder gaan want dan raakt straks je fiets in onbalans als het wiel te ver uit het midden zou gaan lopen. Er rest een bezoek aan een vakman.

Over met de klok mee gesproken: dit weekend gaat de zomertijd weer in. En dan draait de korte wijzer om 2 uur met de klok mee naar 3 uur, hoe die ook ligt.

dinsdag 24 maart 2015

Ovalen

Ik las ergens een stukje over of het nou ovale of ovalen tandwielen zijn. Daar was het idee dat het ovale moest zijn en na wat goochelen lijkt dat te kloppen, vergelijkbaar met ronde of vierkante tandwielen. Niet met metalen, gouden, houten of blikken tandwielen.
In de vaklessen rijwielhersteller in mijn jeugd was het gebruik van het woord tandwielen voor de kettingwielen van de fiets verboden, want dat waren geen tandwielen. Tandwielen grijpen in een ander tandwiel.

Maar ter zake. Ovale kettingwielen van Rotor. De afgelopen maanden heb ik er veel over gelezen en nu was ik toch toe aan nieuwe ketting + bladen + pignon, zodat ik sowieso moest investeren. Links en rechts al eens naar prijzen gekeken maar ze vragen wel de hoofdprijs voor een paar stukjes gefreesd aluminium. Ook P.d'O even benaderd maar daar was ik evenveel,zo niet meer kwijt dan via noem maar op welke internetaanbieders. Daar krijg je dan wel de afstelgeheimen bij. Omdat hij reclame maakte met actietarieven deed ik daar nog even een beroep op, maar als rechtgesnaarde zakenman gaf hij geen krimp, de actieperiode was net voorbij, jammer. Nu heeft 'ie weer een actie, toen ik er een paar weken geleden naar vroeg kon het niet.

Toen maar besloten om op marktplaats in de gaten te houden of mijn maat daar misschien langs zou komen en met een beetje geduld is dat uiteindelijk gelukt. Twee net ingelopen bladen, de ketting en cassette was inmiddels binnen, netjes thuisgestuurd voor een prettig bedrag. Toen ging de zoektocht naar de juiste montage en afstelling van de bladen pas echt beginnen, want de standaard montage aanpak zoals je die overal kunt vinden voor een bukker, schijnt niet te gelden voor een ligfiets. Uiteraard veel blogs en discussies doorgespit, doorspekt met wetenschappelijke onderzoeken en uiteindelijk heb ik de bladen er nu opzitten. Het is niet moeilijk, maar je doet het als gevolg van alle goedbedoelde handleidingen en aanwijzingen redelijk snel fout, en dan is het effect misschien ook al beter, maar niet optimaal. Zo las ik op de blog van Adri Bobslee dat hij in februari 2014 de q-rings had gemonteerd en dat hij er na bijna een jaar door P.d'O op werd geattendeerd dat ze verkeerd gemonteerd zaten. Toch had hij al een beter gevoel bij de aanpassingen, ook al zaten ze verkeerd. Zijn blog bevat alleen foto's van de verkeerd gemonteerde bladen en daar wordt je dus niet duidelijk hoe het dan wel moet.


De aanpak is deze: ga in of op je ligger zitten/liggen en zoek het onderste dode punt met je rechter pedaal, dat is waar het zo ver mogelijk van je af zit. Leg vast hoe je pedaal er dan bijstaat, door een streep op een frame of een stuk karton ofzo, zodat je weet dat je crank precies in deze stand staat als je de volgende stap neemt: Op het kettingwiel staan bij een paar montagegaten 1 tot 5 stipjes. Hou het blad voor je crank en stel de stand vast wanneer je ketting de eerste hele tand van het kettingwiel, waar de ketting als eerste op het kettingwiel komt, aangrijpt en hou daar het gat bij waar het ene stipje bij staat. In deze stand moet nu het blad worden gemonteerd. Bij mij is dat 3 montagegaten eerder dan bij een bukker. zie de foto.
In de onderste cirkel staat 1 stipje, het gat rechts ernaast 3 en ernaast 5. (die met 2 en 4 zitten een half tandwiel verderop); die met 1 stipje moet je hebben, volg de onderste pijl. Volg het volgende pijltje naar boven en vind daar de eerste aangrijpende tand. de andere bladen kun je in de zelfde stand monteren.
Kind kan de was doen. Volgens de handleidingen moet je er gewoon een tijd mee gaan fietsen en als je er aan gewend bent kun je eventueel je blad nog een standje naar voor of naar achter verschuiven, dan zou je eventueel nog verdere verbeteringen kunnen ervaren of juist niet. De eerstvolgende stand is dan wel het blad bijna 180 graden doordraaien, 17 gaten verder is een standje terug, 18 gaten verder is een standje vooruit. Het hele blad is 35 gaten. 

Dan moet de derailleur vaak ook nog lichtjes bijgesteld worden want bij het onronde blad is de straal deels kleiner dan je oude blad, en deels groter, waardoor er een kansje bestaat dat het blad de derailleur raakt. 
Nu heb ik vanmiddag een proefritje gemaakt in de straat met de kap eraf, die moest er er toch af, omdat ik ook een storing in de ledknippers had. En het geeft je zoveel meer ruimte om de ketting te vervangen en goed bij de derailleur te werken dat ik het niet met de kap er op zou willen doen. Maar dat is wel mogelijk. Mijn proefrit verliep voorspoedig, ik vond het al soepel gaan, maar dat kan het placebo effect zijn, omdat ik wil dat het soepeler gaat ofzo. Morgen gaat de kap er weer op en dan zal ik later op de van Brienenoordbrug  zien of ik door hetzelfde placebo effect sneller omhoog fiets. Als dat zo is ben ik tevreden.